در این نوشتار به بررسی علل شکست و آنالیز تنشی یک انشعاب کوچک "2 در واحد لخته گیر ورودی پالایشگاه گاز پرداخته شده است. این انشعاب "2 نزدیک یک لولۀ "6 که خود از یکی از انگشتی های "30 واحد لخته گیر منشعب شده، قرار دارد. هر چند اتصالات با سایز پایین به علت قطر کم قابلیت تحمل بیشتری در برابر فشار سیال دارند، اما در عین حال به همین علت یعنی قطر کم دارای ممان اینرسی کمتری خواهند بود که قابلیت تحمل آنها را در برابر ممان خمشی به شدت کاهش می دهد. لذا روی‏هم‏رفته این اتصالات از نقاط ضعف محسوب شده مگر آنکه دارای قابلیت انعطاف پذیری قابل قبولی باشند. بررسی های به عمل آمده نشان می دهد که مهمترین علل آسیب، عدول کردن تنش انبساطی از حد مجاز کد طراحی یعنی asme b31.3 بوده است. از عوامل دیگر مؤثر در شکست، کارکرد موقتی در درجه حرارتهای پایین به علت نشت فلنج در اثر ممان‏های بالای اعمالی و اخذ گرمای نهان تبخیر میعانات گازی از اتصالات مجاور به فلنج و افت دمای شدید این اتصالات و به تبع آن کاهش چقرمگی می باشد. علاوه بر آن ، تنش های پسماند جوشکاری و تنش های پسماند ناشی از نصب با اعمال نیروی اضافی به علت جفت نشدن سوراخ‏های فلنج ها هم در این شکست بی تأثیر نبوده‏اند. همانند بسیاری از شکست های تجهیزات جوشی، نقطۀ شروع تخریب از پنجۀ جوش اتصال ولدولت به فلنج بوده است. نتایج تحقیق نشان داده است که با افزایش انعطاف‏پذیری لوله‏ها و اتصالات آنان توسط افزایش پیچ و خم‏های مسیر، انبساط حرارتی در سیستم آزاد گشته و تنش‏های حاصله در سیستم به طور چشمگیری کاهش خواهند یافت.