به منظور بررسی اثر کاربرد خاکی و محلول¬پاشی کلات و نانوکلات آهن بر رفع کم¬سبزینگی، ویژگی¬های کمی و کیفی و انبارمانی میوه به رقم اصفهان یک آزمایش مزرعه ای به صورت طرح بلوک¬های کامل تصادفی در سه تکرار به مدت دو سال در یک باغ تجاری در روستای حسن آباد شهرستان نی¬ریز انجام گرفت. 11 تیمار آزمایش شامل محلول¬پاشی کلات آهن با دو غلظت (1500 و 3000 میلی¬گرم بر لیتر) و نانو¬کلات آهن با دو غلظت (1000 و 2000 میلی¬گرم بر لیتر) به صورت یک مرتبه (25 اردیبهشت) و دو مرتبه (25 اردیبهشت و 10 مرداد) و نیز کاربرد خاکی کلات و نانو¬کلات آهن (به ترتیب 50 و 33/33 گرم به ازاء هر درخت به صورت یک مرتبه در 25 اردیبهشت) و تیمار شاهد بودند. نتایج نشان داد که کلات و نانوکلات تاثیر معنی¬داری در برخی از صفات مورد ارزیابی مرفوفیزیولوژیک درخت و همچنین میوه در زمان برداشت و پس از برداشت (سه ماه انبارمانی) دارند. به طوری که با کاربرد آهن طول شاخه، سطح برگ، محتوای کلروفیل و کاروتنوئید، فعالیت آنزیم¬های کاتالاز و پراکسیداز افزایش یافت ولی قطر شاخه کاهش یافت. در زمان برداشت کاربرد آهن، سفتی میوه، مواد جامد محلول، ph، آسکوربیک اسید را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد و اسید کل، تانن محلول و فنل میوه را کاهش داد. کاربرد آهن محتوای عناصر غذایی، آهن و کلسیم برگ و میوه را افزایش داد و محتوای فسفر، پتاسیم، روی و منگنز را کاهش داد و تاثیر معنی¬داری بر محتوای سدیم نداشت. در مصرف خاکی کلات آهن جذب بهتری داشت و در محلول¬پاشی نانوکلات آهن نتیجه بهتری را نشان داد. کاربرد آهن در طول فصل رشد تاثیر معنی¬داری بر برخی از صفات پس از برداشت داشت. به طوری که کاربرد منابع آهن باعث جلوگیری از کاهش سفتی میوه، آسکوربیک اسید و فنل کل شد، همچنین مواد جامد محلول و ph را افزایش داد ولی کاهش وزن، اسید کل، تانن محلول را در طول انبار در مقایسه با تیمار شاهد کاهش داد.