اختلال ویژه زبان به شرایطی اطلاق می شود که کودک در حوزه توانایی های زبانی مشکلات قابل توجهی نشان داده در حالیکه از شنوایی و هوش غیر کلامی طبیعی برخوردار است و علائم واضحی از صدمات عصبی و مشکلات عاطفی نشان نمی دهد. مهارت تعریف واژه بر اساس دانش زبانی و فرا زبانی صورت می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی مهارت تعریف واژه کودکانsli در دو جنبه محتوایی و ساختاری است که با گروه طبیعی هم سن مورد مقایسه قرار می گیرد. 32 کودک در مطالعه شرکت کردند. 16 کودک sli به روش نمونه گیری در دسترس و 16 کودک طبیعی نیز به شیوه تصادفی انتخاب شدند. سپس آزمون تعریف واژه، شامل 14 واژه اسمی آشنا و پرکاربرد از هفت مقوله (شامل: وسایل غذاخوری، حیوانات، وسایل حمل و نقل، اعضاء بدن، شغل و سمت، میوه ومکان) اجرا گردید. نتایج با استفاده از روشهای آماری تی- تست مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها نشان دادند که تفاوت معناداری درمیانگین جنبه محتوایی و ساختاری تعریف واژه بین دو گروه وجود دارد. میانگین امتیاز محتوا در گروه طبیعی 87/ 45 و در گروه مبتلا 33/18 از 70 امتیازبود (0/025= p). میانگین امتیاز ساختارنیز در گروه طبیعی 48/87 و در گروه مبتلا 38/18 از 70 امتیاز بود (0/012= p). با توجه به یافته های پژوهش مشکلات زبانی کودکان sli اجازه بازنمایی کامل معنایی برای تشکیل و ارائه یک فرایند کامل از تعریف واژه را به آنها نمی دهد. با وجودیکه مهارت تعریف واژه در کودکان sli ضعیف است با طبقه بندی جنبه محتوایی و ساختاری تعریف واژگان اسمی مورد استفاده در این مطالعه همخوانی دارد. بنابراین امکان تقویت این مهارت با برنامه ریزی و مداخله درمانگران گفتار و زبان وجود دارد.

هدف این مطالعه fmri بررسی تاثیر سطح مهارت زبان دوم بر پردازش و بازنمائی عصبی اسم و فعل در مغز دو زبانه ها بود. هدف دیگر این پژوهش این بود که آیا دو مقوله ای اسم و فعل تفاوتی در پردازش و بازنمائی عصبی دارند و یا اینکه هر دو از یک الگوی مشابه در پردازش و بازنمائی پیروی می کنند. برای دستیابی به این هدف، 20 دو زبانه ای فارسی-انگلیسی انتخاب شده و به دو گروه با مهارت زبانی پائین و بالا تقسیم شدند. تمرینی که در داخل اسکنر برای تولید اسم و فعل توسط این دوزبانه ها استفاده شد تمرین تولید بدون ادای کلمات بود. نتایج انالیز bold fmri با استفاده از نرم افزار spm8 نشان داد که دوزبانه های با مهارت پائین در مقایسه با دوزبانه های با مهارت زبانی بالا بیشتر از نواحی مغزی که مسئول کارکردهای کنترل شناختی می باشند استفاده می کردند. در مقابل، دوزبانه های با مهارت بالا از مناطق مغزی و عصبی که مسئول پردازش اتوماتیک و روان هستند استفاده می کردند. نتایج تحلیل های مقایسه ای اسم و فعل حاکی از آن بود که این دو مقوله تا حد خیلی زیادی از نواحی متشابه مغزی برای پردازش و بازنمائی خود استفاده می کنند، اگر چه تفاوتهای اندکی نیز در سطوح معناداری آماری پائین تر آشکار شد. در گروه دوزبانه ای با مهارت پائین، اسم ها فعالیت بیشتری در هر دو نیمکره مغز در نواحی anterior cingulum و medial superior frontal gyrus نشان دادند، در حالیکه فعل ها فعالیت بیشتری در نواحی middle temporal gyrus در نیمکره چپ و ناحیه fusiform در نیمکره راست از خود نشان دادند. در گروه دوزبانه های با مهارت بالا، اسم ها در مناطقی همچون insula, heschl, superior temporal و supramarginal در نیمکره راست فعالیت بیشتری نسبت به فعل ها نشان دادند، در حالی که فعل ها فعالیت بیشتری در مقایسه با اسم ها در این گروه از خود نشان ندادند. تفاوت های بین اسم ها و فعل ها حاکی از آن است که تشابه و یکپارچگی کامل بین این دو مقوله وجود ندارد که میتواند نتیجه مشخصات معنایی و نحوی آنها باشد.