انحلال گاز اکسیژن در آب دریاها و اقیانوس ها، به علت نقشی که در فرایندهای شیمیایی، ارگانیکی و درمانی دارد از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف ما در این تحقیق تعیین حلالیت گاز اکسیژن در نمونه های مختلف از آب دریاچه ارومیه، و همچنین پیش‏ بینی روند تغییرات این حلالیت میباشد، که با توجه به افزایش غلظت نمک های این دریاچه رو به کاهش است. مطالعات صورت گرفته در مورد پدیده انحلال گازها در محلول‏های گوناگون منجر به قبول معادله setschenow شده است: ln⁡〖 n^°/n〗=lnγ_n=k_(s ).c اولین مرحله در استفاده از این معادله بدست آوردن ضریب شوری غیرالکترولیت ( گاز اکسیژن ) در محلول مورد نظر است. در مورد دریاچه ارومیه، به علت غلظت بالای یون های موجود در دریاچه، تعیین ضریب شوری اکسیژن تنها از طریق استفاده از معادله پیتزر امکان پذیر است: lnγ_n=2∑_c 〖 λ〗_nc m_c+2∑_a λ_na m_a+∑_n ∑_a m_c m_a ξ_nca با محاسبه نتایج انحلال اکسیژن توسط معادله پیتزر و مقایسه آن با یافته های آزمایشگاهی، اختلاف کمی مشاهده گردید که نشان از صحت و دقت معادله پیتزر و آزمایشات صورت گرفته دارد. از این روش میتوان برای محاسبه میزان حلالیت سایر گازها، مانند نیتروژن و هیدروژن در الکترولیت های مختلف نیز‏ استفاده کرد.