امروزه جامعه ایران در مرحله سریعی از تحول اقتصادی و اجتماعی قرار گرفته است. میل به مصرف و دستیابی بر کلیه امکانات رفاهی و تمام مظاهر توسعه خواست هر یک از افراد جامعه ایرانی است. داشتن مسکن خوب و مناسب نیز یکی از خواست های جامعه متحول امروزی است. موضوع مسکن بعلت ویژگیهای آن و به سبب ارتباطی که با تمام گروههای اجتماعی دارد ،پیوسته مورد توجه و علاقه عموم مردم بوده است. مسکن از جمله مسائل اجتماعی است که ابعاد گوناگون دارد که باید با دیدی همه سو نگر بسراغ آن رفت . بنابراین باید مسئله مسکن در ارتباط با کلیه عوامل مربوط به آن،اعم از عوامل کیفی (به لحاظ اجتماعی) وکمی (به لحاظ اقتصادی) مورد بررسی و امعان قرار گیرد.در این پژوهش به بررسی تاثیرات طرح مسکن مهر بر بازار مسکن در ایران با استفاده از داده های پانل و استفاده از مدل ardl نامتقارن پرداخته شده که برای این منظور از داده های 9 استان :تهران، گیلان، مازندران، آذربایجان شرقی، خوزستان، فارس، اصفهان، همدان و زنجان در بازه ی زمانی 1370 تا 1390 استفاده شده است.متغیّرها از الگوی پوتربا و توبین استخراج شده اند و متغیّر در نظر گرفته شده برای بررسی تاثیر مسکن مهر بر قیمت مسکن تعداد پروانه های ساختمانی صادره میباشد.نتایج بیانگر تاثیر بالای متغیّر تعداد خانوار (جمعیت)و نقدینگی بر قیمت مسکن میباشد و همچنین بیانگر این موضوع مهم است که طرح مسکن مهر نتوانسته است کاهشی را در روند افزایش قیمت مسکن ایجاد کرده و مانع رشد بی رویه آن شود و فقط اجرای این طرح از طریق تاثیر بر انتظارات آینده ی مردم باعث ایجاد رکودی در بخش معاملات مسکن شده که این رکود کاهش نسبی قیمت مسکن را به دنبال داشته است.