همزمان با توسعه تحلیل دینامیکی غیرخطی و افزایش کاربرد آن به عنوان عضو اجتناب ناپذیر طراحی بر اساس عملکرد، مطالعه تاثیر فرایند انتخاب شتاب نگاشت در پیش بینی پاسخ سازه ، امری ضروری به نظر می رسد. با توجه به اینکه شتاب نگاشت های ثبت شده در هر مکان، برگرفته از فرایندی کاملا تصادفی می باشند، که عملا بازتولید آنها غیر ممکن است، در سال های اخیر تلاش های قابل توجهی به منظور انتخاب و بهینه سازی شتاب نگاشت های واقعی، به گونه ای که بتوانند نماینده شتاب نگاشت های آتی بوده و همچنین به کمترین پراکندگی در پاسخ سازه منجر شوند، انجام گرفته است. هدف از این رساله، بررسی به روزترین روش های ارائه شده به منظور انتخاب مناسب ترین مجموعه شتاب نگاشت ها برای تحلیل دینامیکی سازه ها می باشد. در پایان نامه حاضر 4 روش انتخاب و مقیاس کردن شتاب نگاشت، دو روش اسکالر و دو روش برداری مورد مطالعه می گیرد. ابتدا برای سه مدل سازه ای انتخاب شده زمین لرزه ای سناریو مشخص و سپس مجموعه گسترده ای از شتاب نگاشت ها سازگار با زمین لرزه های فوق انتخاب و سپس نقاط مقایسه تعیین می گردد. پاسخ سازه ای مورد نظر حداکثر دریفت بین طبقاتی می باشد که اولا مفهومی شناخته شده بوده و ثانیا در اکثر ایین نامه های زلزله به عنوان معیاری برای اهداف کنترلی نظیر کنترل واژگونی سازه از ان استفاده می شود. بعد از تعیین نقاط مقایسه، دو مجموعه شتاب نگاشت مطابق تک تک روش های انتخاب و مقیاس کردن شتاب نگاشت انتخاب و متوسط پاسخ سازه ای مورد نظر برای هرروش تعیین می شود. در نهایت مشخص خواهد شد کدام روش به پیش بینی دقیق تری از پاسخ سازه ای مورد نظر از طریق مقایسه ان با نقطه مقایسه بدست آمده منجر می شود.