نام پژوهشگر: حسین سلطان‌زاده

موزه ی لباس
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده هنر و معماری 1392
  انوشه داوده میمندی   مهرداد متین

جهان امروز سریع تر از هر زمان دیگر در حال پیشرفت است،بنا بر این بهره گیری از رویکردهای جدید آموزشی و به تبع آن رسانه های جدید،محیط های یادگیری اشتیاق بر انگیز و محتوای آموزشی فراتر از ساختارهای موجود،ضروری به نظر می رسد.این پژوهش به معرفی موزه تعاملی لباس،که بازدید کنندگان را فراگیرانی می داند که از طریق تعامل با اشیای موجود در موزه به ساخت نظام دانشی خود کمک می کنند،می پردازد.مبنای نظری و ساخت این موزه ها دیدگاه ساختارگرایی و نظریه یادگیری اکتشافی بوده است.از نظر نگارنده در جهان در حال تغییر و تحول امروز،فراگیران خود مشتاق اکتشاف و باز آفرینی اند. بنابر این تحقق اهداف آموزش با حضور در محیطی فعال مانند موزه های تعاملی و همراه با ابزار کمک آموزشی و دستگاه های تعاملی و در محیطی با نشاط و دل انگیز در ضمن تفریح و سرگرمی امکان پذیر است.در چنین محیطی است که مردم با دستگاه ها و ابزارهایی مواجه می شوند که می توانند آزادانه به آنها دست بزنند ،بدون کمک دیگران از آنها استفاده کنند،بر اساس علاقه شان مجذوب دستگاه ها شوند،و نتیجه تعامل خود را در ذهن بیندوزند.در موضوعات انتزاعی ،در موزه شرایطی فراهم می شود که یادگیرنده به درک عمیق روابط پدیده ها و چگونگی حل معضلات آن نائل شود.توجه به روابط علی و معلولی و اختلاف در رویکردهای مختلف ذهنی ،که موجب تفاسیر متفاوت افراد از پدیده ها می شود،از دستاوردهای این روش آموزشی است.