کمپلکسهای پورفیرین با فلزات واسطه به دلیل اینکه در ابعاد نانو می باشند از دسته نانوساختارها به حساب می آیندومیزان پایداری این کمپلکسها با فلزات واسطه از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است. در این تحقیق پایداری ناشی از برهمکنش و تاثیر آن بر ساختار الکترونی پورفیرین مورد ارزیابی قرار می گیرد. فلز پلاتین به عنوان عامل تشکیل کمپلکس در نظر گرفته شده است که در در دو حالت (تشکیل پیوند با کربن یا نیتروژن) مورد بررسی قرار گرفته شده است. همچنین اثر پلاتین در حالتی که دو اتم پلاتین در دو طرف صفحه پورفیرین قرار گرفته اند مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این تحقیق ابتدا ساختار هندسی کمپلکسها بهینه می گردند و سپس مینیممهای موضعی هندسه قابل تشکیل توسط مولکول پورفیرین و فلز با استفاده از محاسبات بهینه سازی انرژی محاسبه می گردد. با توجه به انرژی محاسبه شده مشاهده شد که فاصله بهینه از نظر انرژی مربوط به حالتی است که اتم پلاتین بر روی نیترژن مولکول پورفیرین قرار می گیرد. علاوه بر آن حالتی که برهمکنش از طریق حضور دو اتم پلاتین به صورت همزمان در دو طرف صفحه مولکول پورفیرین قرار گرفته شده است مطالعه گردید.پس از آن بار طبیعی و انتقال بار این مولکول در اثر حضور فلز پلاتین و بدون حضور این فلز بررسی گردیدو نتیجه گیری شد که هنگامی که اتم پلاتین را بر روی نیتروژن و یا کربن مولکول پورفیرین میگذاریم تغییرات بار محسوس تری را بر روی اتم های آن حلقه و اتم های نزدیک به آن حلقه نسبت به حلقه های اطراف که در فاصله ای دورتر هستند را مشاهده میکنیم