نام پژوهشگر: مهدی حاجامینی
مهدی حاج امینی محمدعلی فلاحی
دستیابی به نرخ تورم طبیعی و حفظ آن پیششرط عملکرد مطلوب و باثبات اقتصاد ملی است. اقتصاد ایران یک نرخ تورم متوسط مزمن را طی دوره 1358-1389 تجربه کرده است. تا به امروز سیاستهایِ کاهش این تورم به نرخ طبیعی- به عنوان یکی از اولویتهای اصلی بهبود وضعیت کلان اقتصاد کشور- ناکام مانده است. بر اساس ادبیات نظری و شواهد تجربی، منشأ تورمهای مزمن عمدتاً ساختار بودجهای دولت قلمداد میشود. لذا تحقیق حاضر به بررسی ماهیت پولی- مالی تورم اقتصاد ایران و الزامات بودجهای مهار آن میپردازد. بدین منظور، از رویکرد ساختاری بلندمدت ( الگوی خودبازگشت برداری همگرا) در قالب پنج بخش مخارج، تولید، بدهیهای سیستم بانکی، داراییهای سیستم بانکی و فعل و انفعالات بخش پولی جهت الگوسازی استفاده میشود. در مطالعه حاضر، ساختار مالی دولت با دو معیار کسری بودجه عملیاتی و مازاد تراز سرمایه نشان داده میشود که اختلاف آنها برابر کسری بودجه کل است. توجه به ساختار مالی دولت - به جای کسری بودجه کل- و بهرهگیری از رویکرد کلاننگرِ ساختاری بلندمدت برای الگوسازی اقتصاد ایران دو نوآوری این تحقیق محسوب میشوند. نتایج برآورد الگوها نشان میدهد که تورم متوسط مزمن اقتصاد ایران ماهیت پولی دارد، اما منشأ آن به ساختار بودجهای دولت و به ویژه کسری بودجه عملیاتی برمیگردد. افزایش کسری بودجه عملیاتی (با افزایش کسری بودجه کل) و افزایش مازاد تراز سرمایه (با کاهش کسری بودجه کل) نقدینگی را از دو جهت داراییها و بدهیهای سیستم بانکی افزایش میدهند. آنگاه افزایش نقدینگی موجب افزایش سطح عمومی قیمتها میشود که به مالیات تورمی بیشتر، سرکوب مالی بیشتر، افزایش بلندمدت نرخ بهره اسمی و شکاف میان مخارج - تولید منجر می شود و این پیامدها میتوانند موجب افزایش دوباره قیمتها شوند. همچنین در فرآیند مالی- پولی یاد شده، کسری بودجه عملیاتی، نیروی محرکه اصلیِ دوام تورم در اقتصاد ایران است و مازاد تراز سرمایه یا کسری بودجه کل اهمیت قابل توجهی ندارند. بنابراین از یک سو، مهار تورم مستلزم کنترل نقدینگی است و از سوی دیگر، اصلاح ساختار بودجه دولت شرط لازم برای به کنترل درآوردن نقدینگی است. دو پیشنهاد سیاستی برگرفته از رساله حاضر این است که اولاً، رویهی سیاستگذاریِ مهار تورم از سیاست پولیِ صرف به انجام اصلاحات بودجهای تغییر یابد. ثانیاً، اصلاح ساختار بودجهای کشور در بلندمدت نیازمند کاهش دائمی کسری بودجه عملیاتی و توازن ادواری آن است. این اصلاحات پولی و بودجهای شروط لازم و کافی موفقیت در مهار تورم و انتقال از رژیم تورم متوسط مزمن به رژیم تورم طبیعی در اقتصاد ایران محسوب می شوند.