هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه ظرفیت حافظه کاری و راهبردهای کنترل فکر مبتلایان به اختلال وسواسی- اجباری با افراد بهنجار است. روش: روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع علی- مقایسه ای(پس رویدادی) است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری و افراد بهنجار در سطح شهر تبریز در سال 93-1392 بودند. از جامعه مورد نظر به روش نمونه گیری در دسترس، نمونه ای شامل 60 شرکت کننده (30 نفر مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری براساس ملاک های تشخیصی dsm-iv-tr و 30 نفر بهنجار) انتخاب شدند. شرکت کننده ها از لحاظ جنس، سن و تحصیلات همتاسازی شدند. سپس آزمون های خرده مقیاس فراخنای ارقام وکسلر و کنترل راهبردهای کنترل فکر بر روی آن ها اجرا شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره و با نرم افزار spss-20 تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین افراد مبتلا به اختلال ocd و افراد بهنجار در متغیرهای ظرفیت حافظه کاری و راهبردهای کنترل فکر تفاوت معناداری وجود دارد. بدین صورت که افراد دارای اختلال ocd حافظه ضعیف تری داشتند. همچنین نتایج راهبردهای کنترل افکار نشان داد که افراد دارای اختلال ocd در مقایسه با افراد بهنجار از راهبردهای نگرانی، کنترل اجتماعی، تنبیه و ارزیابی مجدد بیشتری به کار می برند. اما راهبرد توجه برگردانی بیشتر از جانب افراد بهنجار مورد استفاده قرار گرفت. نتیجه گیری: این نتایج نشان دهنده آن است که رفتارهای تکرار شونده افراد مبتلا به ocd ممکن است نتیجه نارسایی هایی در حافظه کاری آن ها باشد. همچنین ممکن است افراد مبتلا به ocd در زمان رویارویی با وسواس های فکری - عملی از راهبردهای غیر انطباقی کنترل فکر استفاده کنند. تغییر و جایگزین کردن راهبردهای سازگارانه به جای راهبردهای نا سازگارانه می تواند به علائم اختلال وسواسی کمک کند.