بافت های فرسوده شهری با همه ویژگی هایی که بر آن مترتب است، از جمله معضلات و مشکلات شهرها می باشد. چنین مناطقی که عمدتاً در هسته های اولیه تشکیل شهرها قرار دارند، نتواسته اند خود را با چرخه پیشرفت و توسعه شهر همراه سازند و در تأمین نیاز ساکنانشان ناتوان می شوند. این قبیل بافت ها به تدریج کیفیت های سکونتی خود را از دست می دهند و ساکنان اصیل آن ها به منظور دستیابی به سطح مطلوب زندگی و برآورده شدن نیازهایشان اقدام به مهاجرت می کنند و با خالی شدن بافت از ساکنان اصیل و متعصب، حس زندگی از بافت رخت می بندد. در تجربه های موفق جهانی به منظور ایجاد و بازگرداندن سرزندگی اجتماعی، اقتصادی و ... در چنین بافت های با هویتی، اقدام به تعریف و ساخت پروژه هایی با کاربری عمومی و چند منظوره با عنوان پروژه های محرک توسعه می کنند تا با ارتقاء سطح فعالیت ها و اثر بخشی بر بافت پیرامونی، موجبات باز زنده سازی و تأمین نیازهای انسان عصر جدید را فراهم آورند. این پروژها برای آنکه بتوانند از اثربخشی لازم برخوردار باشند، بایستی اولاً برخواسته از نیاز مخاطبان بوده و ثانیاً با توجه به زمینه ای که در آن شکل می گیرند در امر برنامه ریزی، طراحی و ساخت از پتانسیل ها و ویژگی های منحصر به فردی برخوردار باشند. در این پژوهش سعی شده است پس از شناخت این ویژگی های منحصر به فرد و زمینه آن، یک پروژه محرک توسعه با هدف برآورده نمودن نیازهای رفتاری مخاطبان خود و اثربخشی لازم در مسیر بهبود بافت فرسوده پیرامونی با نمونه موردی یکی از محلات قدیمی شهر رشت مورد برنامه ریزی و طراحی قرار گیرد.