پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر مدارس هوشمند بر اضطراب رایانه، خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی و مقایسه آن با مدارس غیر هوشمند شهر یزد انجام شد. بدین منظور از روش علی- مقایسه ای بهره گرفته شد و برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه اضطراب رایانه cars، خودتنظیمی بوفارد و عملکرد تحصیلی درتاج استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه اول دبیرستان شهر یزد در سال تحصیلی92-1391 بود. نمونه پژوهش شامل 102 دانش آموز مدارس هوشمند بودند که به روش تمام شماری و 102 دانش-آموز مدارس غیرهوشمند که به شیوه همتاسازی (بر اساس جنس، تحصیلات والدین، وضعیت اقتصادی) انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان دادند که بین مدارس هوشمند و غیر هوشمند در متغیرهای اضطراب رایانه (00/001>;p220/4=t)، خودتنظیمی (0/01>;p459/2=t) و عملکردتحصیلی (0/001>;p220/3=t) تفاوت وجود داشت.بین متغیرهای خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی (0/01,p<158/0r=)رابطه مثبت و معناداری وجود داشت و بین متغیرهای خودتنظیمی و اضطراب رایانه (0/01, p<172/0-r=) رابطه منفی و معناداری وجود داشت ولی بین اضطراب رایانه و عملکرد تحصیلی رابطه معناداری بدست نیامد. در نتیجه کاربرد فناوری جدید در مدارس هوشمند می تواند بسیاری از مشکلات آموزشی را حل نماید.