فناوری نانو به¬عنوان علم کار کردن با کوچکترین ذرات، فناوری نوینی است که طی دهه¬های اخیر سبب بهبود سیستم¬های کشاورزی شده است. استفاده از کودهای نانوکلاته به¬جای کودهای مرسوم باعث می¬شود عناصر غذایی کود به¬تدریج و به¬صورت کنترل شده در تمام طول فصل رشد گیاه در خاک آزاد شوند. فرآورده¬های نانو شامل مخلوطی از ذره¬هایی با ابعاد بین 1 تا 100 نانومتر هستند در نتیجه با کاهش نسبت سطح به حجم می¬توانند خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مواد اولیه خود را تغییر دهند و عملکرد سریع¬تری نسبت به فرآورده¬های غیر نانو داشته باشند. تنش خشکی یکی از تنش¬هایی است که کاهش عملکرد را در مزارع توتون موجب می¬شود. کودهای پتاسیم¬دار نقش مهمی در ارتقای کیفیت توتون دارند. با توجه به نقش¬های مهمی که عنصر پتاسیم در گیاهان بر عهده دارد، در شرایط تنش خشکی میزان بالای این عنصر در گیاه اثرات منفی ناشی از تنش را کاهش می¬دهد. در این تحقیق تنش خشکی توسط پلی اتیلن گلیکول با غلظت 20% اعمال شد. 48 ساعت پس از اعمال تنش، تیمار توسط نانو کلات پتاسیم در سه غلظت، طی 9 روز انجام گرفت و تغییرات مقدار پرولین، پروتئین کل، رنگیزه¬های فتوسنتزی، مالون دی آلدهید، فنول و محتوای داخلی پتاسیم برگ اندازه¬گیری و نتایج از طریق نرم¬افزار آماری spss محاسبه و گزارش شد. نتایج به-دست آمده نشان داد که افزایش دوره تیماردهی توسط نانو کلات پتاسیم و استفاده از غلظت¬های بالاتر آن موجب بهبود اثرات مخرب ناشی از تنش خشکی در برخی از پارامترهای اندازه¬گیری شده در برگ گیاه توتون شد. استفاده از نانو کلات پتاسیم مقادیر پرولین، مالون دی آلدهید و فنول که از نشانه¬های وجود تنش خشکی هستند را کاهش داد. همچنین باعث افزایش سنتز پروتئین، کاروتنوئیدها و کلروفیل¬ها شد، به¬جز در کلروفیل a که شروع تیماردهی با نانو کلات پتاسیم باعث کاهش مقدار آن در چین اول شد که احتمالا به¬دلیل کوتاه بودن زمان تیماردهی در چین اول، گیاه فرصت کافی برای جبران کاهش کلروفیل را نداشته است.

پتاسیم یکی از عناصری است که نقش مهمی در افزایش عملکرد کمی و کیفی توتون دارد. تغذیه صحیح توتون پیش نیاز به دست آوردن محصول با کیفیت و کمیت بالا و بازارپسندی مناسب می¬باشد. تامین محیط تغذیه¬ای مناسب، از جمله پتاسیم یکی از مهمترین فاکتورها در مدیریت محصول می¬باشد. خشکی یکی از مهمترین عواملی است که بر خصوصیات کیفی توتون تاثیر گذار است. تعیین تحمل نسبی به خشکی در گیاهان زراعی و از جمله توتون از اهمیت ویژه¬ای برخوردار است. لذا بارزیابی ژنوتیپ¬ها و ارقام متحمل از هر گیاه، می¬توان آن¬ها را با اطمینان بیشتری درمناطق خشک و نیمه خشک کاشت. در این تحقیق تنش خشکی توسط پلی اتیلن گلیکول با غلظت 20% اعمال شد. 48 ساعت پس از اعمال تنش، تیمار توسط نیترات پتاسیم در سه غلظت، طی 9 روز انجام گرفت و تغییرات مقدار پرولین، پروتئین کل، رنگیزه¬های فتوسنتزی، بتاکاروتن،آنتوسیانین، مالون¬دی¬آلدهید، فنل، فلاونول، فلاونوئید، قندهای محلول و پتاسیم برگ اندازه¬گیری و نتایج از طریق نرمافزار آماری spssمحاسبه و گزارش شد. با توجه به نتایج به دست آمده در این بررسی، میتوان اظهار داشت که گیاه توتون در مواجهه با تنش خشکی سعی در حفظ فشار اسمزی خود دارد و این کار را با افزایش اسمولیت¬هایی از جمله پرولین و قندهای محلول و تجمع پتاسیم انجام می¬دهد که به حفظ فشار و تورژسانس سلول¬های گیاه کمک می¬کنند. از آنجایی که تنش خشکی باعث ایجاد تنش اکسایشی در گیاه توتون شده و تولید rosها را افزایش داده، و از آنجایی که دفاع آنتی-اکسیدانی کارآمد، گام اساسی در تحمل به خشکی محسوب می¬شود، گیاه توتون با افزایش آنتی¬اکسیدان¬های غیر آنزیمی از جمله افزایش ترکیبات فنلی از جمله آنتوسیانین و فلاونوئید و فلاونول و بتاکاروتن به تنش خشکی پاسخ داد. نتایج بدست آمده، نشان داد که کاربرد نیترات پتاسیم به خصوص غلظت 15 میلی¬مولار نسبت به غلظت=های 10 و 5 میلیمولار به طور محسوس¬تری توانسته برخی از اثرات مضر تنش همچون کاهش رنگیزه¬های فتوسنتزی و پروتئین را بهبود ببخشد. و همچنین نیترات پتاسیم توانسته سطوح mda و بتاکاروتن را به سطح معادل با مقادیر آن در گیاهان کنترل برساند و با افزایش پروتئین تا حدودی اثرات مخرب ناشی از تنش خشکی را بکاهد.