نیکوتین ماده¬ای است که اثرات متفاوتی بر اضطراب دارد: مقادیر زیاد آن باعث اضطراب و مقادیر پائین آن اثر ضداضطرابی ایجاد می¬نماید. از سوی دیگر، عصاره ریشه گیاه سنبل¬الطیب اثرات ضداضطرابی و آرامبخشی دارد. گیرنده-های بتاآدرنرژیک نقش مهمی در رفتار اضطرابی دارند. هدف از مطالعه حاضر تعیین دخالت گیرنده¬های بتاآدرنرژیک در اثر عصاره آبی¬الکلی ریشه گیاه سنبل¬الطیب بر رفتار اضطرابی ناشی از نیکوتین بود. در انجام این تحقیق از 184 سر موش سوری نر بالغ نژاد nmri در محدوده وزنی 30-25 گرم استفاده شده است. داروهای سالین mg/kg ]10[، نیکوتین mg/kg ]8/0، 4/0، 2/0[، عصاره ریشه گیاه سنبل¬الطیب mg/kg] 400، 200، 100، 50[، پروپرانولول ] mg/kg10، 5، 1[ به صورت درون صفاقی به حیوانات تزریق شدند. آزمون اضطراب¬سنجی 30 دقیقه بعد از تزریق داروها در دستگاه ماز بعلاوه مرتفع و صفحه سوراخدار انجام شد. در ماز بعلاوه مرتفع درصد زمان ماندن در بازوی باز oat%] [و درصد تعداد ورود به بازوی باز [oae%]و در صفحه سوراخدار تأخیر در اولین سرک¬کشی و تعداد سرک¬کشی حیوان به عنوان معیارهای سنجش اضطراب در نظر گرفته شد. یافته¬ها نشان داد که نیکوتین در مقدار mg/kg 8/0 اثر اضطراب¬زایی دارد. همچنین عصاره آبی الکلی ریشه گیاه سنبل¬الطیب به صورت وابسته به مقدار اثر ضداضطرابی دارد و بیشترین اثر را در مقدار mg/kg 200 داشته است و تزریق پروپرانولول در مقادیر استفاده شده آزمایش اثری بر اضطراب ندارد. تزریق توأم مقادیر غیر موثر عصاره ریشه گیاه سنبل¬الطیب mg/kg ]50[ و پروپرانولول، آنتاگونیست بتاآدرنرژیک، ] mg/kg 5، 1[ اثر اضطراب¬زایی نیکوتین را کاهش داد. بر اساس این تحقیق، به نظر می¬رسد که عصاره ریشه گیاه سنبل¬الطیب موجب کاهش اثر اضطرابی نیکوتین می-گردد. همچنین ممکن است گیرنده¬های بتاآدرنرژیک در این اثر عصاره ریشه گیاه سنبل¬الطیب دخالت داشته باشند.