بخش کشاورزی از مهمترین بخشهای اقتصاد کشور است که به دلیل عوامل تولید بسیار، از جمله نیروی کاری که در این بخش حضور دارند و همچنین به سبب دارا بودن توان درآمد زایی ارزی و تأمین امنیت غذایی، همواره مورد توجه محققان و اقتصاددانان بوده است. این مطالعه تأثیر متغیر صادرات بر تقاضای نیروی کار و اشتغال در زیربخشهای کشاورزی ایران شامل زراعت و باغبانی، دامپروری، شیلات و جنگلداری، در دوره 1389-1371 مورد بررسی قرار داده است. به این منظور ابتدا روند رشد صادرات و اشتغال در زیربخشهای یاد شده مورد بررسی و مقایسه قرار داده شدند و سپس با استفاده از رهیافت دادههای تابلویی، الگوی مورد نظر برای بررسی تأثیرات متغیر صادرات بر اشتغال در زیربخشها برآورد شده است و نتایج حاصله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج برآورد مدل، متغیر صادرات در زیربخشها، به جز دامپروری، تأثیرات مثبت و معنی داری داشته است و تنها در زیربخش دامپروری این تأثیر منفی و از لحاظ آماری معنی دار بوده است. با توجه به نتایج پژوهش، حمایت و نظارت دولت و سرمایه گذاری های دولتی و خصوصی در این بخش می تواند امری مهم و تأثیر گذار در جهت افزایش توان صادراتی و اشتغالزایی بخش کشاورزی و زیربخشهای آن باشد.