دنا دهمین ذخیره گاه زیست کره در ایران و پانصد و پنجاهمین ذخیره گاه زیست کره در شبکه ذخیره گاهی جهانی محسوب می شود. این ذخیره گاه از نظر ارزشهای محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی دارای اهمیت بالایی می باشد. با هدف مقایسه مشخصه های کمی و کیفی رویشهای جنگلی در منطقه تحت حفاظت دنا با مناطق پیرامونی در سه بخش که شامل دامنه شرقی، دامنه غربی و خط الرأس آماربرداری صورت گرفت. آماربرداری به روش سیستماتیک تصادفی در شبکه آماربرداری 100×100 متر با قطعات نمونه 30×15 (شدت آماربرداری 5 درصد) متر صورت گرفت. در هر بخش 25 قطعه نمونه و در کل 150 قطعه نمونه برداشت شد. در هر قطعه نمونه مشخصات کمی و کیفی درختان برداشت شد. جهت بررسی اطلاعات گونه-های درختچه ای و زادآوری در مرکز قطعه نمونه مستطیل شکل متر یک میکرو قطعه نمونه 15×3 متر پیاده شد و اطلاعات زادآوری و لایه درختچه ای برداشت شد. برای مطالعه گونه های علفی در مرکز و چهار گوشه هر قطعه نمونه مستطیل شکل میکرو قطعه نمونه 2×0/5 متر پیاده شد و اطلاعات لایه علفی شامل گونه و فراوانی آن برداشت شد. جهت بررسی وضعیت تنوع زیستی از شاخص های تنوع و غنای (سیمپسون، شانون - وینر، هیل، مک ارتور، برلیون) و یکنواختی (کامارگو، یکنواحتی سیمپسون، نی، اسمیت - ویلسون، مارگالف و منهنیک) استفاده شد. از آزمون های تی مستقل و تجزیه واریانس یکطرفه استفاده شد. آنالیز داده ها به وسیله نرم-افزار spss16، ecological methodology و excel انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که متوسط مشخصه های کمی و کیفی درختان در منطقه حفاظت شده بیشتر از منطقه آزاد پیرامونی است و از نظر زادآوری بیشترین میزان زاد آوری سالم و دانه زاد و ارتفاع بیشتر از 2 متر در بخش حفاظتی مشاهده شد. نتایج بررسی تنوع زیستی نشان داد که متوسط شاخص های تنوع زیستی در منطقه حفاظتی بیشتر از منطقه آزاد پیرامونی بوده و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بوده است و بیشترین میزان تنوع زیستی در اشکوب علفی در دامنه شرقی مشاهده شد. نتایج تحقیق نشان داد که وضعیت کمی وکیفی جنگل و زادآوری و تنوع زیستی در بخش حفاظت شده بیشتر از منطقه آزاد پیرامونی است.