علی رغم آنکه همه ساله تلاش های گسترده ای به منظور درمان سرطان ها صورت می گیرد، بسیاری از این روش ها باعث برجا گذاشتن اثرات نامطلوب دیگری بر روی بیماران می شوند. به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت خواهان بکارگیری روش هایی است که از گیاهان نیز در درمان سرطان ها به نحو کارآمدتری استفاده شود. از طرفی در تحقیقات مختلف خاصیت بازدارندگی کورکومین در مقابل ایجاد سلول های سرطانی ثابت شده است. از این رو هدف تحقیق حاضر بررسی اثرات آنتی اکسیدانی کورکومین و نقش آن در افزایش مقاومت سلول ها در بیماران مبتلا به سرطان می باشد. مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور بوده است. تمامی افرادی که به عنوان نمونه انتخاب شدند بیمارانی بوده اند که از نقاط مختلف کشور به مرکز کلینیک فوق تخصصی بیمارستان بقیه الله مراجعه کردند و سپس با توجه به معیارهای ورود و خروج و جلب رضایت آنان وارد مطالعه شدند به طوری که در نهایت برای هر گروه (مورد و شاهد) 40 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تجویز کورکومین بر سطح سرمی آنزیم های گلوتاتیون ردوکتاز، پراکسیداز و کاتالاز در بیماران سرطانی تأثیر معناداری دارد . اما بر شاخص بیوشیمیایی مالون دی آلدئید در این بیماران تأثیر معناداری نداشته است . نتایج این مطالعه نشان داد که کورکومین دارای فعالیت ضدسرطانی می باشد و می تواند به عنوان یک داروی مکمل ضد سرطان در بیماران مبتلا به سرطان استفاده گردد.