نظر به اینکه صنایع مختلف پسماندهای جامد گوناگونی ایجاد می نمایند که دفع غیر اصولی آنها به محیط اطرافشان باعث عواقب زیان آور زیست محیطی می گردد، لذا چنانچه بتوان از پسماندهای مذکور به عنوان افزودنی به خوراک خام واحدهای سیمان یا کلینکر تولیدی آنها استفاده نمود، در این صورت ضمن صیانت از محیط زیست باعث افزایش درآمد برای واحد های تولید کننده سیمان نیز خواهد شد . هدف از انجام این پایان نامه ، بررسی تجربی تاثیر افزودن پسماندهای جامد صنایع مختلف به خوراک کارخانجات سیمان و مشاهده نتایج مقاومت فشاری و xrf بدست آمده از آن با نمونه شاهد می باشد . برای این منظور ابتدا بایستی شرایط پخت بهینه کلینکر تعیین گردد . سپس کاتالیست کلاوس مستعمل ( پسماند جامد واحد بازیافت گوگرد پالایشگاه گاز هاشمی نژاد ) را جایگزین درصدی از مواد خام کارخانه سیمان شرق مشهد می شود و پس از طی فرآیند پخت درون کوره ( طبق شرایط بهینه پخت ) ، مواد خام تبدیل به کلینکر و در نهایت منتج به تولید سیمان حاوی کاتالیست مستعمل می شود . نتایج مقاومت فشاری حاکی از این مطلب است که افزودن کاتالیست تا 3% به خوراک کارخانه ، باعث افزایش مقاومت فشاری سیمان تولیدی نسبت به نمونه شاهد می باشد . همچنین برای انجام آزمایشات تکمیلی علاوه بر کاتالیست کلاوس مستعمل ، پسماند جامد میکروکریستالی کربنات کلسیم ته نشین شده ( پسماند جامد واحد تصفیه آب نیروگاه برق مشهد ) جایگزین درصدی از کلینکر و سیمان پرتلند می گردد . با توجه به مقاومت فشاری نمونه های آزمایشات تکمیلی ، می توان نتیجه گرفت که کلیه مقاومتهای بدست آمده از سیمانهای آمیخته 3 تا 25 درصد (هر چند نسبت به نمونه شاهد، مقاومتها کمتر می باشد) ، حداقل حد استاندارد را رعایت کرده که این مهم می تواند با توجه به کاهش درصد قابل توجهی از سیمان نسبت به نمونه شاهد، توجیه پذیر باشد.