از زمان کشف فولرن در سال 1985 توسط کروتو و همکارانش تاکنون، به خاطر ساختار منحصر به فرد و خواص نوری، مکانیکی، زیست سازگاری، دارورسانی و دیگر خواص بیشمار آن بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در همین راستا پژوهش های زیادی بر روی عامل دار کردن و اتصال فولرن به پلیمرها و مولکول ها ی مختلف برای افزایش حلالیت و بهبود خواص آن صورت گرفته است و ساخت نانوکامپوزیت های جدید را در زمینه های گوناگون به وجود آورده است. و همچنین نانوذرات فلزی در گستره ی وسیعی از علم مورد مطالعه قرار گرفته اند. که در این بین نانوذرات فلزی نقره به دلیل خاصیت انتی باکتریال قوی در زمینه های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین این نانوذرات بالاترین قدرت رسانندگی را دارا است. و دارای رزونانس پلاسمون سطح در ناحیه مرئی است کاربرد آن را در زمینه نانوسنسورها میسر کرده است. خاصیت ابرپارامغناطیسی نانوذرات مغناطیسی مانند نانوذرات آهن شناسایی شده است. از این ذرات می توان در دارورسانی هدفمند، در دستگاه های mri، حذف الاینده ها و...استفاده کرد. در این تحقیق ابتدا فولرن را با گروهای هیدروکسی (oh)عاملدار کرده تا بتوانیم آن را به راحتی با اسید سیتریک واکنش دهیم. سپس نانوکامپوزیتی از فولرن با سیتریک اسید تهیه می کنیم. برای تهیه این نانوکامپوزیت از دو روش استفاده کردیم یکی به روش گرمایی و دیگری با استفاده از آنزیم هایی به نام novozym 435 و در نهایت این نانوکامپوزیت توسط طیف ir شناسایی شد. و سپس با استفاده از این نانوکامپوزیت هیبریدی از نانوذرات نقره و فولرن تهیه کردیم به گونه ای که همزمان با سنتز نانوذرات نقره فولرن ها مانند پوسته ای اطراف آن قرار می گیرند. برای شناسایی این هیبرید از آنالیز های uv-vis، ir، xrd، sem، tem استفاده کردیم. در جایی دیگر در این کار ما نانوذرات آهن را سنتز کردیم که در سنتز این نانوذرات از نانوکامپوزیت فولرن سیتریک اسید استفاده شد. به گونه ای که فولرن ها اطراف نانوذرات آهن قرار می گیرند که از تصویر sem و آنالیزهای ir و vsm برای شناسایی آن استفاده کردیم.