هدف از انجام این پروژه بررسی مقاومت فشاری و مقاومت کششی بتن در سنین مختلف 7 روزه ، 28 روزه و 90 روزه بتن است، بطوری که بتن استفاده شده در این تحقیق حاوی مقادیر مختلف افزودنی کربن نانوتیوب و نانو سیلیس به طور همزمان میباشد. کربن نانو تیوب در سه مقدار 0.02 درصد ، 0.1 درصد و 0.5 درصد وزن سیمان به طرح اختلاط بتن افزوده گردیده، همچنین نانوسیلیس در چهار مقدار 0.5 درصد ، 1 درصد ، 1.5 درصد و 2 درصد وزن سیمان به طرح اختلاط بتن افزوده شده است، مقادیر افزودنی ذکر شده بصورت ترکیبی در نمونه های بتن استوانه ای استاندارد استفاده گردیده است بطوری که کل آزمایشات صورت گرفته در این پروژه 78 عدد می باشد. محلول پلی کربکسیلات بر پایه اِتِر به عنوان فوق روان کننده در تمام نمونه های بتن مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از آزمایشات نشان میدهد وجود نانوساختارهای کربنی و سیلیسی به عنوان افزودنی در بتن در بهترین حالت باعث افزایش مقاومت فشاری بتن تا 125 درصد و مقاومت کششی بتن را 110 درصد بهبود بخشیده است. پس از افزودن مقادیر مشخص از کربن نانوتیوب به همراه نانو سیلیس در بتن شاهد کاهش مقاومت بتن خواهیم بود به این معنی که بیشینه مقاومت بتن کسب شده، در طرح اختلاطی اتفاق نیافتاده که بیشترین مقادیر افزودنی در آن استفاده شده است. همچنین در این تحقیق فرمولی ارائه گردیده است که با استفاده از آن میتوان مقاومت کششی طرح اختلاط بتنی که مقاومت فشاری آن را در هر سنی در اختیار داریم را بدست آورد.