آنتی اکسیدان های طبیعی خوراکی، به علت توانایی حفاظت سلول ها در برابر جراحات مختلف به طور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته اند. مرزنجوش یکی از اجزای خانواده نعناعیان و از جنس اوریگانو می باشد. این گیاه، یک ساله، پاپا و بوته ای است که در نواحی خاور میانه، آسیای غربی و اروپای شرقی بومی می باشد. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی اثر عصاره ی گیاه مرزنجوش بر کیفیت اسپرم اپی دیدیمی متعاقب آسیب اکسیداتیو ناشی از مسمومیت تجربی با سولفات مس در موش سوری می باشد. برای این منظور 24 سر موش سوری به صورت تصادفی به چهار گروه مختلف تقسیم شدند. گروه نرمال و گروه کنترل مس آب مقطر به عنوان آب آشامیدنی دریافت می کردند، این درحالی است که گروه کنترل مرزنجوش و گروه درمان، عصاره ی مرزنجوش با دوز ppm 400 را روزانه در طول مدت مطالعه به عنوان آب آشامیدنی دریافت می کردند.گروه کنترل مس و درمان، 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه به صورت گاواژ، محلول سولفات مس به مقدار 2/0 میلی لیتر را به مدت 6 هفته دریافت کردند و همچنین گروه های کنترل مرزنجوش و نرمال در طول مدت مطالعه، حجم مساوی از آب مقطر را به روش گاواژ دریافت می نمودند. نتایج بدست آمده نشان داد که تجویز مس در گروه کنترل مس، در مقایسه با گروه نرمال، باعث کاهش معنی دار غلظت، حرکت کلی، حرکت پیشرونده و ثبات غشاء پلاسمایی اسپرم بعد از 42 روز شده است و همچنین هیچ تغییر معنی داری بین گروه های درمان و نرمال مشاهده نشد. عصاره گیاه مرزنجوش باعث حفظ کیفیت اسپرم در برابر اثرات نامطلوب مسمومیت با مس می شود.