نام پژوهشگر: محمدرضا زمانی ابیانه
محمدرضا زمانی ابیانه حسن قاسم زاده
یکی از مهمترین مسایل در سدهای خاکی مساله جریان آب در بدنه و در پی آن ها می باشد. این حرکت در محاسبه مقدار تلفات آب مخزن، محاسبه پایداری سد، محاسبه فشار برکنش، محاسبه ضخامت و طول زهکش حائز اهمیت می باشد. بنابراین لازم است تراوش آب در بدنه و پی سد خاکی بطور دقیق تعیین شده و به میزان های پیش بینی شده محدود گردد. تا کنون اکثر تحلیل های مرتبط با جریان آب در خاک برروی جریان در خاک اشباع متمرکز بوده است و بررسی جریان در قسمت غیراشباع بعلت داشتن پیچیدگی های موجود بسیار کم مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق سعی شده است تا با بررسی درصد جریان عبوری از قسمت غیراشباع سدهای خاکی با لحاظ کردن متغیرهای مختلف، به تبیین این موضوع بپردازیم که میزان جریان غیراشباع در قسمت غیراشباع سدهای خاکی چه مقدار می باشد و آیا می توان از آن صرفنظر کرد. در این پایان نامه محاسبه میزان تراوش در قسمت غیراشباع سدهای خاکی، برای انواع سدها از کوچک تا بزرگ با مقاطع مختلف همگن و ناهمگن و برای متغیرهایی نظیر شیب خاکریز پایین دست و بالادست، سد با زهکش افقی و ترازهای مختلف آب مخزن صورت گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل های صورت گرفته در این پایان نامه نشان می دهد: درصد تراوش در قسمت غیراشباع سدهای کوچک، بیشتر از سدهای بزرگتر می باشد. با افزایش طول زهکش میزان درصد تراوش درقسمت غیراشباع سدهای خاکی افزایش می یابد. با کاهش هرچه بیشتر میزان نفوذپذیری هسته سد نسبت به بدنه، شاهد کاهش میزان آب عبوری از قسمت غیراشباع سد می باشیم. درصد آب عبوری در قسمت غیراشباع برای سدهای با شیب خاکریز 1:3 نسبت به سدهای با شیب 1:2 بیشتر است. با کاهش نفوذپذیری پی سدهای خاکی، شاهد افزایش سهم تراوش در قسمت غیراشباع خواهیم بود و بالعکس در پی های نفوذپذیرتر درصد تراوش در قسمت غیراشباع سدهای خاکی کاهش خواهد یافت. با توجه به نتایج حاصل، می توان در کل اینگونه نتیجه گرفت که تراوش در قسمت غیراشباع به متغیرهای مختلفی بستگی دارد که هر کدام در جای خود از اهمیت برخوردارند ولی تاثیر نوع خاک و نمودار مکش به نفوذپذیری در میزان تراوش در قسمت غیراشباع از همه متغیرها چشمگیرتر است.