در این پژوهش به شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر افزایش کیفیت مدیریت حمل و نقل شهری در ایران(مطالعه موردی : شرکت بهره برداری مترو تهران) پرداختیم. روش تحقیق از حیث ماهیت داده ها کمی و از حیث هدف، کاربردی می باشد واز حیث نحوه ی گردآوری داده ها توصیفی- تحلیلی و از نوع همبستگی است. جامعه آمــاری این پژوهش کلیه مدیران حمل و نقل شهری در استان های کشور بود و روش نمونه گیری با توجه به دسترسی محقق به مدیران متروی شهر تهران هدفمند بود. برای جمع آوری اطلاعات مربوط به ادبیات نظری و پیشنه تحقیق از روش کتابخانه ای و برای جمع آوری داده ها از نمونه آماری مورد مطالعه از روش میدانی و به صورت پرسشنامه استفاده شده است. روایی و پایایی پرسشنامه مورد نظر مورد آزمون قرار گرفت. روایی پرسشنامه از روش روایی محتوا استفاده شد و روایی آن توسط تعدادی از اساتید دانشگاه و مدیران مترو مورد بررسی قرار گرفت و پایایی به روش ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و نتایج حاصل از برّرسی پایایی پرسشنامه نشان داد که ضریب آلفا بزرگتر از 6/0 و مقدار قابل توجهی است. برای تجزیه و تحلیل از نرم افزار spss و lisrel استفاده شد. نتایج آزمون فرضیات بیانگر این است که تمام فرضیات پذیرفته شده است. در نهایت اهمیت عوامل تاثیر گذار رتبه بندی گردید و متغیر سیستم اطلاعات مدیریت بیشترین اهمیت و متغیر آموزش آخرین اهمیت را از دیدگاه مدیران و کارکنان در بین متغیر های تاثیر گذار در افزایش کیفیت مدیریت مترو به خود اختصاص داد. و در پایان برای مدیران حوزه حمل و نقل شهری پیشنهاداتی در ارئه هر چه بهتر خدمات به مسافران ارائه گردید.