باد یکی از عواملی است که می تواند تاثیر منفی قابل ملاحظه ای بر عملکرد برج های خنک کن نیروگاهی داشته باشد. در پژوهش حاضر کاهش این تاثیر منفی به کمک استفاده از دیوارهای بادشکن به وسیله ی یک بررسی تجربی مورد تمرکز قرار گرفته است. جهت شبیه سازی شرایط کاری مدل در تونل باد با شرایط نمونه ی اصلی در واقعیت، ابتدا یک داده برداری میدانی از برج خنک کن نیروگاه منتظر قائم صورت پذیرفته و سپس شرایط کاری مدل با توجه به داده های اندازگیری شده از نمونه و گروه های بی بعد حاکم بر پدیده تنظیم شده است. در گام بعدی تغییرات دبی هوای عبوری از مدل و فشار داخل آن در سرعت های مختلف وزش باد و در شرایط عدم حضور دیوار بادشکن اندازگیری شد. نتایج حاصل از این اندازگیری به عنوان معیاری برای سنجش عملکرد دیوارهای بادشکن قرار گرفت. سپس با نصب دیوارهای بادشکن در ابعاد و زوایای مختلف بهبود عملکرد برج نسبت به حالت معیار سنجیده شد. در ادامه تغییر عملکرد دیوار های بادشکن با تغییر زاویه ی وزش باد مورد آزمایش قرار گرفت و تاثیر افزایش تعداد دیوارهای بادشکن بر بهبود عملکرد آن ها در زوایای مختلف وزش باد بررسی شد.