با توجه به لزوم استفاده از اینترنت در میان جوامع پیشرفته و در حال توسعه و افزایش تقاضاها برای سرویس های متنوع در این زمینه، wimax را می توان یکی از روشهای بسیار متداول برای دسترسی همگانی به اینترنت با پهنای باند بالا و سرعت انتقال مناسب در نظر گرفت. تکامل wimax از نسخه ی ثابت به سیار که قابلیت حرکت پذیری را برای کاربران خود فراهم کرده نشان دهنده ی توجه متخصصین به این دسته از شبکه های بی سیم بوده است. از سوی دیگر نیاز امروز به شبکه های بی سیم با قابلیت کیفیت خدمات دهی و جابه جایی یکی از مهمترین مسائل در شبکه های کامپیوتری می باشد. در گذشته، شبکه های بی سیم اگرچه قادر به تامین کیفیت خدمات نبودند اما، از ویژگی های سادگی و قیمت ارزان بهره می بردند. این ویژگی ها محققان را بر آن داشت تا با بهتر کردن چیدمان اینگونه شبکه ها، شبکه سیاری را ایجاد نمایند که قابلیت تامین کیفیت خدمات در آن امکان پذیر گردد. فن آوری دیگری که در سالهای اخیر مورد توجه بوده است، مترو اترنت می باشد که بستر بسیار سریع، نسبتا ارزان و با قابلیتهای بالایی را ارائه می دهد که حمایت از کیفیت خدمات با استفاده از شبکه محلی مجازی در آن امکان پذیر است. هدف این پژوهش بررسی یک زیرساخت مترواترنت برای توسعه شبکهwimax با قابلیت حمایت از کیفت خدمات و بررسی امکان انتقال داده با حفظ این کیفیت بوده است. در این راستا ساختاری مرکب از این دو فن آوری مورد بررسی قرار گرفته و روشی برای سازگاری مناسب و کارا بر اساس خصوصیات هریک از دو فن آوری مذکور پیشنهاد شده است. روش پیشنهادی با استفاده از شبیه ساز opnet 14.5 شبیه سازی گردیده و مورد ارزیابی قرار گرفته است.