هدف اساسی پژوهش حاضر" ارائه مدلی مناسب از رهبری معنوی و تاثیر آن بر ظرفیت یادگیری سازمانی( با نقش میانجی توانمند سازی) در مراکز و واحد های تابعه دانشگاه پیام نور استان اصفهان، آزمون مدل مذکور و در نهایت، ارایه راهکارها و پیشنهادهایی بر اساس نتایج حاصله از تحقیق " می باشد. روش تحقیق توصیفی - همبستگی می باشد جامعه آماری شامل 650 نفر کارکنان شاغل در مراکز و واحد های تابعه دانشگاه پیام نور استان اصفهان در سال 1392بوده است که از طریق نمونه گیری تصادفی در فرمول تعیین حجم نمونه مورگان تعداد 250 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.روش پژوهش از نوع توصیفی– همبستگی و پیمایشی می باشد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های سنجش رهبری معنوی ، ظرفیت یادگیری سازمانی و توانمند-سازی طراحی شده در طی انجام سه دور فرایند دلفی (نظرخواهی از خبرگان و متخصصان مربوط) می باشد. از این رو، روایی پرسشنامه ها را صاحب نظران مربوط تأیید کرده اند و پایایی آن براساس ضریب آلفای کرونباخ برای رهبری معنوی 0/9، ظرفیت یادگیری سازمانی 0/8 و توانمندسازی 0/85 برآورد گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی ( فراوانی، میانگین، درصد و انحراف معیار) و استنباطی و با استفاده از نرم افزار آماری لیزرل صورت گرفته است. یافته ها نشان داد که رهبری معنوی بر کلیه ابعاد ظرفیت یادگیری سازمانی از دیدگاه کارکنان مراکز و واحدهای مذکور تأثیر مثبت دارد. به عبارت دیگر،کلیه فرضیات تحقیق مورد تأیید قرار گرفته است. همچنین، نتایج حاصل از آزمون مدل تحقیق نشان داد که( با لحاظ کردن متغیر میانجی توانمند سازی) رهبری معنوی بر توانمند سازی و همچنین توانمند سازی بر ظرفیت یادگیری سازمانی کارکنان تاثیر مثبت دارد.