آنزیم فیتاز به گروه خاصی از فسفاتازها اختصاص دارد که مسئول اولیه هیدرولیز اسید فیتیک می باشند. این آنزیم کاربردهای زیادی در صنعت برای قابل دسترس کردن، فسفر، مواد معدنی، انرژی و اسیدهای آمینه دارد. اسید فیتیک فرم اصلی اما غیر قابل استفاده فسفر در دستگاه گوارش طیور است که بدون افزودن آنزیم فیتاز در جیره غذایی از دستگاه گوارش دفع خواهد شد. هدف از این پروژه ارائه ساختار جدید فیتاز به منظور افزایش بیان و پایدار سازی گرمایی این آنزیم بر مبنای برنامه های بیوانفورماتیکی می باشد. با تجزیه و تحلیل نواحی بالادست ژن فیتاز گونه های قارچیِ مختلف به یک توالی جدید دست پیدا کردیم که نتایج مبین کارآمدی بیان سیستم ارائه شده در این تحقیق نسبت به مدل های پایه ای ژن فیتاز می باشد. از آنجایی که یک مشکل اصلی استفاده از فیتاز در جیره غذایی طیور عدم پایداری این آنزیم در دماهای بالایی است که طی فرآوری خواراک مورد استفاده قرار می گیرد، لذا دستیابی به فیتازی با مقاومت حرارتی بالا در کاربرد صنعتی تولید این آنزیم بسیار ضروری به نظر می رسد. مدل فیتاز مقاوم به حرارت با جایگزینی چند اسیدآمینه در توالی پروتئینی فیتاز طبیعی ساخته شد. ارزیابی ساختار سه بعدی پروتئین نشان داد پایداری حرارتی بدون اعمال تغییر معنی داری در شکل و ساختار فیتاز ایجاد شده است.

دراین پایان نامه نظریه استنلی-رایزنر بررسی می شود.