یکی از موانع عمده بر سر راه ازدیاد موفق گیاهان موانع ریشه زایی است. ریشه زایی در شاخساره های تراریخت مرحله ی بسیار مهمی در تولید گیاه تراریخته محسوب می شود که به معضل بزرگی در روش های ترانسفورماسیون مبتنی بر کشت بافت تبدیل شده است. در این پژوهش به بررسی اثر سویه های 15834، 9534 و 318 اگروباکتریوم رایزوژنز و همچنین غلظت های مختلف تنظیم کننده ی رشد naa (صفر، 5/0، 1 و 2 میلی گرم درلیتر) بر ریشه زایی شاخساره های تراریخته و غیر تراریخته نارنج پرداختیم. برای تولید شاخساره های تراریخت، ریزنمونه های اپی کوتیل و هیپوکوتیل با agrobacterium tumefaciens سویه ی eha105 حامل وکتور pfgc5941 و ژن کد کننده ی پوشش پروتئینی ویروس تریستزای مرکبات (ctv) تلقیح شدند. باززایی ریزنمونه های تراریخته، با استفاده از غلظت های مختلف (صفر، 0/5، 1 و 2 میلی گرم در لیتر) هورمون kinetin و iaa، همچنین ترکیب این هورمون ها انجام شد. در بخش باززایی ریزنمونه های غیر تراریخت تیمار mg/l 0/5 kinetin و همچنین تیمارهای ترکیبی mg/l 0/5 kinetin- mg/l 2 iaa و mg/l 1 kientin- mg/l 0/5 iaa، به ترتیب با 10/33، 8/66 و 8/33 جوانه در هر تکرار، بیشترین باززایی را داشتند. در مرحله باززایی ریزنمونه های تراریخت تیمار mg/l 5/0 kinetin و همچنین تیمارهای ترکیبی mg/l 1 kinetin-mg/l 0/5 iaa و mg/l 0/5 kinetin-mg/l 0/5 iaa، به ترتیب با 53، 53 و 40 درصد باززایی، بیشترین میزان را از خود نشان دادند. در بخش ریشه زایی شاخساره های غیر تراریخت تیمارهای 318، 15834 و l mg/l 5/0 naa به ترتیب 89، 79 و 66 درصد ریشه زایی، بیشترین القای ریشه را داشتند. در بخش ریشه زایی شاخساره های تراریخته، تیمارهای 15834 و 318 به ترتیب با 56 و 44 درصد ریشه زایی، بیشترین القای ریشه را از خود نشان دادند که نسبت به شاخساره های غیر تراریخت به ترتیب 23 و 45 درصد کاهش را نشان داد.