رسال? حاضر دو هدف کلی را دنبال می کند: اولاً برای نخستین بار شرحی تفصیلی از سیر تکوین مابعدالطبیعه (متافیزیک) ینای هگل را به دست می دهد. به همین منظور سه بخش اصلی مابعدالطبیعه (متافیزیک) ینا، یعنی گذار از «شناخت در مقام نظام اصول نخستین» به «مابعدالطبیعه (متافیزیک) ابژکتیویته» و نهایتاً «مابعدالطبیعه (متافیزیک) سوبژکتیویته» مورد بررسی و واکاوی قرار خواهد گرفت. ثانیا، نسبت این رساله (مابعدالطبیعه (متافیزیک)) را با نقط? اوج نوشته های ینا و اولین اثر مشهور و اصیل هگل، یعنی پدیدارشناسی روح، مورد بررسی و واکاوی قرار خواهد گرفت و نشان داده خواهد شد که پدیدارشناسی روح (در مقام یکی از بزرگترین آثار تاریخ اندیش? بشری)، هم به لحاظ محتوا و هم به لحاظ روش، تا چه حد تحت تاثیر رسال? مختصر مابعدالطبیعه (متافیزیک) ینا بوده است. این واکاوی نهایتا هم به فهم و تعمیق شرح مابعدالطبیعه (متافیزیک) ینا منجر خواهد شد، هم به بازتفسیر پدیدارشناسی روح هگل و درک خاستگاه ها و ریشه های آن. مسال? اصلی این رساله نشان دادن نوعی پیوند میان متن مختصر "متافیزیک ینا" و پدیدارشناسی روح هگل و در نتیجه، نشاندنِ متن «متافیزیک» ینا در جایگاه نخستین نظام متافیزیکیِ هگلیِ هگل و خاستگاه پدیدارشناسی روح است. این امر تبعات فلسفی و تفسیری برجسته ای را به دنبال خواهد داشت که مهمترین آنها، مبنا قرار دادن متن «متافیزیک» به عنوان دقیق? آغازین فهم و تفسیر هگل در بخش اعظمی از مطالعات هگل پژوهی و همچنین زدن پلی میان آثار پیش و پس از پدیدارشناسی روح خواهد بود.