تحلیل پوششی داده ها ابزاری برای اندازه گیری کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیری می باشد.

یک قالب اصلی dea, هر dmu را از منظر خوش بینانه بررسی می کند؛ ولی قالب dea بازه ای پیشنهاد شده در این پایان نامه که جهت به دست آوردن یک کارایی بازه ای, واحدهای تصمیم گیری را از هر دو منظر خوش بینانه و بدبینانه ارزیابی می کند.

در این پایان نامه کارهای انجام گرفته توسط اولسن و پترسن (2003)‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎، راسل و اسچورم (2006) ‎‎‎‎‎‎‎‎و کوپر و همکاران (2007)‏،‎‎‎‎‎‎‎‎‎در مورد توصیف مرز کارای یک مجموعه امکان تولید توسط اشتراک تعداد متناهی نیم فض‎ا‎ی بسته‏‏، در چند مرحله توضیح داده می شود. ابتدا‏، مرز کارا به کمترین تعداد چندوجه‎ی محدب‏ و یا به طور معادل به یک دسته جدید از ‎‎وجه های کارا‏ تجزیه می شود که به وجه های کارای ماکزیمال (‎mef‎) معروف است. سپس نشان داده می شود که چگونه یک mef‎،‏مشخص می شود‏، حتی اگر وجه های کارای با بعد کامل وجود نداشته باشد. در ادامه‏، با به کارگیری تجزیه mef‎‎روی چندین مجموعه داده واقعی‏، صحت و اعتبار تجزیه mefو همچنین چگونگی کمک کردن آن به زمینه dea نشان داده می شوند. سرانجام نشان داده می شود که چگونه از ‎‎‎‎mef مشخص شده در مسائل عملی‏ استفاده می شود.