در تحقیق حاضر، تاثیر عوامل مختلف از جمله تغییر مقدار سیمان و نسبت آب به سیمان و همچنین جایگزینی درصدهای مختلف فیلر با ماسه و پوزولان با سیمان در طرح اختلاط ثابت، بر روی مقاومت فشاری و همچنین مقاومت برشی و نفوذ پذیری در دو حالت بدون درز و درز دار با ضریب بلوغی متفاوت در طی آزمایش هایی روی نمونه های ساخته شده مورد بررسی قرار گرفته و نتایج تحلیل گردیده است. بر اساس نتایجی که در جریان این پروژه تحقیقاتی حاصل گردید می توان چنین نتیجه گرفت که در صورت رعایت دقیق یکسری ملاحضات فنی و تمهیدات اجرایی مناسب، استفاده از این راهکار می تواند به تامین خواص مهندسی بسیار نزدیک به ویژگیهای توده اصلی بتن درون لایه های اجرایی و فراهم ساختن حاشیه ایمنی مناسب، کمک موثر و قابل ملاحظه ای بنماید. با توجه به اینکه شرایط بین لایه ای بصورت درز سرد، نسبت به حالتهای درز گرم و درز داغ بحرانی تر می باشد بنابراین بطور ثابت درز سرد با شاخص بلوغ ?.h320 و ?.h480 بعنوان شرایط بین لایه ای انتخاب گردید. بدین معنی که با توجه به دمای آزمایشگاه که در هنگام ساخت نمونه ها به طور ثابت و برابر ?20 بود آغاز فرآیند ساخت لایه دوم که شامل ریختن ملات بین لایه ای ، توزین مصالح ، اختلاط و تراکم آن می باشد در زمانی حدود 16 تا 24 ساعت پس از اتمام ساخت لایه اول صورت می گیرد . برای هر سری از نمونه ها پس از ریختن لایه اول و تأخیر زمان مورد نظر از دو نوع ملات با مواد سیمانی 450 و 500 کیلو گرم بر متر مکعب و ضخامت ثابت 1 سانتیمتر در محل درز بین دو لایه استفاده شده است. در این تحقیق وسیله ای ساده جهت اندازه گیری مقاومت برشی درز برای نمونه های rcc ، با عمل آوری های مختلف درز بین دو لایه ساخته شد.