یکی از انواع سیستم های سقف که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد، دال بتن آرمه می باشد. دال های بتنی خود دارای انواع مختلفی هستند. یک نمونه از این دال ها، دال های مجوف دو طرفه با قالب های ماندگار می باشد. مطالعات در زمینه این نوع از سقف ها از سال 1985 در دانشگاه های آلمان و با بررسی بر روی سیستم دال های حبابی(bubble deck) آغاز شد. در سال 2002 شرکت دالی فرم(daliform) ایتالیا با هدف بهینه سازی دال-های مجوف محصول یوبوت (u-boot) را ارائه نمود که در زمانی اندک با استقبال جامعه مهندسی در اروپا مواجه گردید. یوبوت ها محصول پلیمری با پایه پلی پروپلین است که با هدف سبک سازی دال ها در سقف و پی-های گسترده بتنی طراحی شده است. این محصول با عرض ثابت 52 سانتیمتر و با ارتفاع مختلفی ساخته می-شود. در این دال ها حجم بتن در محل هایی که کاربرد سازه ای ندارد با قالب های یوبوت جایگزین می شود. این قالب ها در حد فاصل مش های بالا و پایین قرار می گیرند. با شکل گیری غشای بتنی مستحکم در قسمت فوقانی و تحتانی دال به همراه شکل گیری شبکه تیرچه های داخلی در دو امتداد در اثر قرار دادن قالب ها در سرتاسر فضای میانی دال می توان ظرفیت باربری مناسبی برای این نوع از دال ها متصور شد. بارهای جانبی و یا بارهای ثقلی اعمالی بر دهانه های نا مساوی، منجر به انتقال لنگر در اتصالات دال - ستون و افزایش شدت تنش های برشی دال در مجاورت ستون شده و ظرفیت برش پانچ دال را کاهش می دهد. به دلیل حذف قسمتی از بتن میانی، بررسی رفتار برشی- خمشی این نوع از دال ها نیازمند توجه و بررسی دقیق تر می باشد. از سال 2009 اجرای این سقف ها در کشور ما آغاز شده و به دلیل لرزه خیز بودن ایران بررسی رفتار برشی- خمشی این دال ها حائز اهمیت می-باشد. در این پژوهش رفتار برشی- خمشی دال های مجوف با سیستم یوبوت مورد بررسی قرار گرفته است و روش های مختلف افزایش ظرفیت بار جانبی و لنگر انتقالی بررسی شده است. نتایج آنالیز حساسیت در قالب نمودار های بار- تغییر مکان جانبی و نمودار های مقایسه ای ارائه شده است. برخی از نتایج نشان می دهد می توان به سادگی و با استفاده از چند میلگرد برشی به ظرفیت بار جانبی بیش از دال تو پر رسید. برتری استفاده از میلگرد های برشی در افزایش ظرفیت لنگر انتقالی نسبت به سایر روش ها، افزایش ظرفیت بار جانبی و لنگر انتقالی بدون افزایش قابل توجه وزن دال می باشد