ازآنجایی که آمینواسیدها پیش ساز بسیاری از ترکیبات ضروری برای فعالیت طبیعی بدن هستند به تازگی مطالعات زیادی برای اثبات تاثیر دسترسی به یک آمینواسید در افزایش بازده بیمار انجام شده است. نقش گلایسین به عنوان یک آمینواسید غیرضروری در حفاظت سلول ها ی کبدی علیه کمبود اکسیژن ثابت شده است، فعالیت کانال های کلر-گلایسینی به دنبال درمان با گلایسین باعث سرکوب فعالیت سلول های کوپفر می شود و جلوی آپوپتوز سلولهای اندوتلیال سینوزوئید را می گیرد درنتیجه درمقابل آسیب کبدی محافظت ایجاد می کند. گلایسین می تواند در درمان هپاتیت استفاده شود و یک ماده ی مغذی ایمنی زا با خاصیت درمانی برای انواع بیماری های مزمن کبد به شمارمی رود. کبد بزرگ ترین غده ی بدن است که نقش مهمی در تنظیم بسیاری از فرایند های فیزیولوژیک بدن ازجمله متابولیسم، ذخیره سازی و ترشح بازی می کند و ظرفیت بالایی در پاکسازی خون از مواد سمی دارد. آسیب کبدی می تواند توسط مواد سمی به وجود آید بر این اساس مطالعه ی حاضر برای ارزیابی اثر محافظتی نیتریک اکسید و گلایسین برآسیب کبدی ناشی از سم تیواستامید صورت گرفته است. طبق تحقیقات انجام شده نیتریک اکسید آسیب اندام ها را کاهش می دهد و باعث بازسازی کبد از طریق تنظیم مایعات و جریان خون کبدی می شود. نیتریک اکسید توسط واکنش های آنزیمی از ال آرژنین تولید می گردد. دراین مطالعه ی تجربی 40رت نر به 4گروه 10تایی تقسیم شدند، گروه اول(شاهد): آب وجیره ی طبیعی دریافت کردند. گروه دوم(کنترل منفی): 2 تزریق تیواستامید(200میلی گرم برکیلوکرم) بافاصله ی 24ساعت به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه سوم هم زمان با مصرف آب وغذا گلایسین را به صورت خوراکی هر 24ساعت(600میلی گرم بر کیلوگرم)برای 14 روز به دنبال تزریق 2دوز تیواستامید دریافت کردند. گروه چهارم هم زمان با مصرف آب وغذا ال آرژنین را به صورت خوراکی هر 24 ساعت (500میلی گرم بر کیلوگرم) برای 14 روز به دنبال تزریق 2دوز تیواستامید دریافت کردند. سپس نمونه های بافت و خون گرفته شد و میزان آنزیم های کبدی سرم و تغییرات بافتی کبد در هرگروه تعیین شد. در گروه های دریافت کننده ی ال آرژنین و گلایسین آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین ترانس آمیناز و آلکالین فسفاتاز کاهش معنی داری را نسبت به گروه دریافت کننده ی تیواستامید نشان می داد و مقاطع بافتی بیان گر کاهش نکروز و دژنرسانس چربی در سلول های کبدی این گروه ها در مقایسه با گروه کنترل منفی بود. نتایج بیوشیمیایی و بافتی مطالعه ی ما نشان دهنده ی تاثیر ال آرژنین و گلایسین درحفاطت علیه آسیب کبدی ناشی از تیواستامید در رت می باشد. کلمات کلیدی:کبد،نیتریک اکسید،گلایسین،تیواستامید،رت