این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کائولن، بنتونیت و زئولیت بر عملکرد جوجه های گوشتی در مدت 42 روز انجام شد. بدین منظور 448 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه رأس 308 به 7 تیمار با 4 تکرار 16 جوجه ای اختصاص یافت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد و تیمار ها شامل شاهد و 5/1 و 3 درصد کائولن، بنتونیت و زئولیت بودند. نتایج آزمایش نشان داد که پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 3 درصد زئولیت و جیره شاهد به ترتیب دارای بیشترین و کمترین افزایش وزن بودند (05/0p<). بیشترین میزان مصرف خوراک در این آزمایش مربوط به تیمار حاوی 3 درصد بنتونیت و کمترین آن مربوط به تیمار حاوی 5/1 درصد بنتونیت بود (05/0p<). نتایج مربوط به ضریب تبدیل غذایی نشان داد که ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار حاوی 3 درصد کائولن در دوره آغازین و کل دوره نسبت به تیمار شاهد بهبود معنی داری داشت (05/0p<). داده های بدست آمده در خصوص نرخ رشد نشان داد که جیره حاوی 3 درصد زئولیت دارای بالاترین نرخ رشد و تیمار شاهد دارای پایین ترین نرخ رشد بودند (05/0p<). میزان چربی حفره بطنی و چربی گوشت در تیمار حاوی 5/1 درصد بنتونیت و کائولن از تیمار شاهد کمتر بود (05/0p<). اختلاف معنی داری بین تیمار ها به لحاظ درصد سینه، کبد، طحال، قلب و بورس مشاهده نشد (05/0p>). در میزان کلسیم خون بین تیمار حاوی 3 درصد زئولیت و تیمار شاهد تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0p<) و در میزان فسفر خون بین تیمار های آزمایشی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). افزودن 3 درصد کائولن به جیره سبب افزایش نسبت راندمان پروتئین و قابلیت هضم ظاهری پروتئین نسبت به تیمار شاهد شد (05/0p<). پائین ترین میزان رطوبت و خاکستر فضولات مربوط به تیمار 3 درصد زئولیت و بالاترین مربوط به تیمار شاهد بود (05/0p<). میزان اسیدیته فضولات تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0p>). ظرفیت نگهداری آب گوشت، رطوبت، اسیدیته و پروتئین گوشت تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت ولی شاخص tba در گوشت جوجه هایی که جیره حاوی 5/1 درصد بنتونیت و کائولن دریافت کرده بودند پایین تر از تیمار شاهد بود (05/0p<). نگهداری نمونه های گوشت در فریزر به مدت 150 روز باعث کاهش کیفیت و فساد گوشت گردید (05/0p<). میزان خاکستر گوشت در تیمار حاوی 3 درصد زئولیت به طور معنی داری (05/0p<) نسبت به تیمار شاهد و تیمار حاوی 5/1 درصد بنتونیت افزایش نشان داد. داده های استخوان های درشت نی حاکی از آن است که میزان قطر دیواره استخوان، شاخص وزن به طول درشت نی، شاخص درشت نی، شاخص استحکام و درصد خاکستر استخوان درشت نی در تیمار حاوی 3 درصد زئولیت به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد بهبود یافت (05/0p<). میزان طول استخوان و قطر دیافاز، کانال مدولاری و وزن نسبی استخوان تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0p>).

به منظور تعیین ارزش غذایی آرد ضایعات دو کشتارگاه طیور و تاثیر آن بر عملکرد جوجه های گوشتی راس 308 دو آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. برای این منظور یک جیره شاهد ذرت- سویا و سه جیره آزمایشی حاوی سطوح 3 ، 6 و 9 درصد آرد ضایعات طیور از کشتارگاه 1 و سه جیره آزمایشی دیگر حاوی سطوح 3 ، 6 و 9 درصد آرد ضایعات طیور از کشتارگاه 2 در هر یک از دوره های آغازین (صفر تا 21 روزگی) و رشد (22 تا 42 روزگی) براساس توصیه (1994)nrc تهیه شد. در آزمایش اول اثر استفاده از آرد ضایعات دو کشتارگاه بر عملکرد جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش 7 تیمار آزمایشی وجود داشت که به هر تیمار 4 تکرار متشکل از 20 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس اختصاص یافت. نتایج این آزمایش نشان داد که سطح 9 درصد آرد ضایعات 1 کاهش معنی داری در افزایش وزن نسبت به تیمارهای شاهد، سطح 3 % آرد ضایعات (1و2) و 6% آرد ضایعات 2 در کل دوره آزمایشی داشت (05/0 > p). استفاده از آرد ضایعات دو کشتارگاه طیور، تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی، نسبت راندمان پروتئین و ترکیبات لاشه در کل دوره آزمایشی نداشت. با افزایش آرد ضایعات طیور در سطح 9 درصد هر دو کشتارگاه، هزینه خوراک مصرفی به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0 > p)، اما هزینه تولید هر کیلوگرم گوشت و سودآوری ناخالص در 42 روزگی در کلیه تیمارهای آزمایشی معنی دار نبود (05/0 >p). در آزمایش دوم قابلیت هضم ظاهری پروتئین و میزان انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری و تصحیح شده برای ازت جیره های آزمایشی اندازه گیری شد. در این آزمایش از 7 تیمار و به ازای هر تیمار 3 تکرار و در هر تکرار 3 قطعه جوجه خروس گوشتی قرار داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که با روش نمونه برداری از فضولات، جیره های حاوی آرد ضایعات طیور نسبت به جیره شاهد بطور معنی داری قابلیت هضم ظاهری پروتئین (بجز 6% آرد ضایعات 1) و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (amen وame) بیشتری داشتند (05/0 > p). در روش نمونه گیری از محتویات ایلئوم، جیره حاوی 9 درصد آرد ضایعات کشتارگاه 2 بطور معنی داری قابلیت هضم ظاهری پروتئین و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری کمتری داشتند (05/0>p). اثر مکان نمونه گیری (ایلئوم و فضولات) برقابلیت هضم ظاهری پروتئین معنی دار بود (05/0 > p). کلمات کلیدی: آرد ضایعات کشتارگاه طیور، قابلیت هضم ظاهری پروتئین، انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری، جوجه گوشتی

در این آزمایش اثر سطوح مختلف اسیدهای آمینه گوگرددار بر عملکرد مرغ مادر گوشتی آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با 5تیمار و 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت.