این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سیاست تقسیم سود و رشد تامین مالی خارجی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است، و سوال اصلی تحقیق این است که آیا بین رشد تامین مالی خارجی و پرداخت مازاد سود تقسیمی بر حداقل قانونی با در نظر گرفتن رشد شرکت، تامین مالی و تغییر ات حاشیه سود و گردش دارایی به عنوان متغیر های کنترلی رابطه ای وجود دارد؟ در این پژوهش مباحث مطرح شده درباره تقسیم سود ، الزامات قانونی مبنی بر حداقل میزان سود تقسیمی در صورت سودآور بودن شرکت است که طبق ماده 90 قانون تجارت ایران چنانچه شرکت سود ویژه داشته باشد باید 10% آنرا بین صاحبان سهام تقسیم کند. و تامین مالی خارجی هم شامل تسهیلات کوتاه مدت و بلند مدت و انتشار سهام جدید می باشد .تعداد 115 شرکت طی دوره زمانی 1388 الی 1392 با روش نمونه گیری حذفی انتخاب گردیده . دراین پژوهش به جای استفاده از روشهایی نظیر داده های مقطعی و سری زمانی از روش داده های تلفیقی ( panel data ) استفاده شده . و فرضیات تحقیق با استفاده از آزمون رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت . نتیجه تنها فرضیه با توجه به مشاهدات موجود در این تحقیقی نشان می دهد که بین رشد تامین مالی خارجی و میزان سود تقسیمی مازاد بر حداقل قانونی رابطه معنی داری وجود ندارد.