از آغازین زمان تمدن، مردم با گیاهان پیرامونشان ارتباط داشته اند. اعتقاد به قدرت شفادهی گیاهان شاید خیلی پیش تر از این که آن ها به ثبت برسند در میان مردمان وجود داشته است. گیاهان علاوه بر این که در زندگی و حیات مادی انسان ها نقش داشته اند، در شکل گیری ساختار اسطوره-ها، باورها و اعتقادات نیز دخیل بوده اند. وابستگی انسان به طبیعت به منظور تامین نیازهای اساسی مادی خود همچون خوراک، پوشاک و مسکن، بیش از همه با گیاه ارتباط می یابد، تعریف جامعه انسانی بدون توجه به وابستگی آن به قلمرو گیاهی معنا ندارد. بررسی چگونگی این ارتباط تنگاتنگ میان انسان و گیاه در قالب علم قوم گیاه شناسی انجام می گیرد. قوم گیاه شناسی ethnobotany علمی است میان رشته ای و از دیدگاه مردم شناسی، به مطالعه روابط بسیار پیچیده ای که بین انسان و گیاه وجود داشته و دارد می پردازد و رشته ای است فراگیر، زیرا هیچ گروهی از مردم را نمی توان یافت که زندگی ایشان به گیاهان وابسته نباشد، از گیاهان بهره برداری نکنند و بر نام گذاری و طبقه-بندی گیاهان در بوم گاهشان نپرداخته باشند. ایران به دلیل سابقه تاریخی طولانی و نیز اقوام، نژاد، زبان و اقلیم های متفاوت، کشوری سرشار از تجارب و آرا و عقاید طبی شفاهی است. مردم کرد کرمانج که این پژوهش با هدف بررسی مردم شناختی کاربرد گیاهان دارویی در درمان، میان آنان و با تکیه بر روش پژوهش میدانی تنظیم شده است نیز، از این تجارب طبی و روش های درمانی استفاده می کنند. به همین سبب و با توجه به این امر که حفظ تجربیات مردم و جمع آوری و مکتوب نمودن آن موجب احیاء این علم در کنار پیشرفت های طب مدرن می گردد، کابردهای مردمی گیاهان و دانش بومی آنان با مطالبی که در کتب قدیمی و مرجع ثبت شده و نیز کاربردهای درمانی نوین مقایسه شده و این نتیجه حاصل آمده که بسیاری از گیاهانی مورد استفاده در میان این مردم در پزشکی نوین نیز از جایگاه درمانی برخوردار هستند. همچنین بسیاری از روش های درمان مردمی مورد تایید می باشند.