چکیده سیب زمینی از نظر سطح زیر کشت و تقاضا یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی ایران است. ضرورت تامین امنیت غذایی با افزایش جمعیت، یافتن روش هایی عملی برای تولید هر چه بهتر این محصول را ضروری ساخته است. افزایش بهره وری و کارایی، یک روش ضروری برای افزایش و بهبود کیفیت مقدار تولید بدون استفاده ی بیشتر از منابع است. در این مطالعه بهره وری متوسط، بهره وری نهایی، کشش تولیدی هریک از نهاده ها و بهره وری کل عوامل تولید مزارع سیب زمینی شهرستان اصفهان در سال ???? اندازه گیری و تجزیه و تحلیل شد. داده های لازم از ??? سیب زمینی کار شهرستان اصفهان، که با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله انتخاب شدند، از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای excell و stata استفاده شد. برای اندازه گیری بهره وری تولید کنندگان از روش پارامتریک (اقتصاد سنجی) استفاده شده است. ابتدا تابع تولید کاب داگلاس، ترانسندنتال و ترانسلوگ برآورد شدند. سپس با استفاده از آزمون f، تابع تولید مناسب کاب داگلاس تعیین شد و با استفاده از این تابع، بهره وری متوسط، بهره وری نهایی، کشش تولیدی هریک از نهاده ها و بهره وری کل عوامل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین بهره وری کل عوامل تولید برابر92/5 بوده که بین 013/5 و 9/6 متغیر بوده است و با تخمین تابع تولید مشخص گردید که کشش تولیدی نیروی کار در بین نهاده ها بیشترین مقدار?/???و کشش تولیدی ماشین آلات کمترین مقدار?/??? بوده است. نتایج نشان داد که سطح زیر کشت، سن، تحصیل، تجربه، دسترسی به بازار نهاده ها، نوع مالکیت، دفتر حساب وخدمات دولت بر بهره وری کل عوامل تاثیر مثبت و معنی داری گذاشته اند.