مقدمه: دیابت بیماری مزمنی است که به رفتارهای خود مراقبتی ویژه ای تا پایان عمر نیاز دارد . طبق بررسی های موجود مهمترین عامل زمینه ساز مرگ و میر بیماران دیابتی و ابتلا به عوارض دیابت ، عدم انجام خودمراقبتی می باشد.شیوع بیماری دیابت از یک سو و اهمیت رفتار خودمراقبتی در کنترل عوارض حاد و مزمن بیماری و نقش عوامل روانشناختی بر فعالیت های خودمراقبتی از سوی دیگر مورد تاکید محققان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت خودمراقبتی جسمی و سلامت روان در بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان شهدای کارگر یزد در سال های 94-1393انجام گرفت تا تاثیر جنبه روانشناختی فرد بر خودمراقبتی دیابت مشخص گردد و در صورت ضعف در این ضمینه علل آن بررسی و در صورت نیاز به آموزش های بیشتر اقدامات لازم صورت گیرد. روش تحقیق: در این پژوهش توصیفی 120 بیمار دیابتی به روش نمونه گیری ساده از بین بیماران دیابتی مراجعه کننده بیمارستان شهدای کارگر یزد با توجه به معیار های ورود انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و خودمراقبتی دیابت (sdsca) و سلامت روان (ghq-28) استفاده شد.داده ها توسط نرم افزار spss17 و آزمون های آماری t-test و anova و ضریب همبستگی pearson ، در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در نمونه های مورد بررسی میانگین نمره خودمراقبتی 20/11±32/35 به دست آمد که در محدوده ضعیف قرار دارد.میانگین نمره سلامت روان 83/8±75/23 به دست آمد که نشان دهنده درجات خفیفی از اختلال در سلامت روان بود.ضریب همبستگی pearson بین خودمراقبتی و سلامت روان محاسبه و r=-0.656 بدست آمد که با p-value=0.000 همبستگی منفی و معنی دار دارد. نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه سلامت روان ارتباط مستقیمی با بهبود خودمراقبتی دیابت دارد. کلمات کلیدی: خودمراقبتی،تغذیه،ورزش،دیابت،سلامت روان