کاندیدا آلبیکنس چهارمین عامل مهم عفونت های مزمن قارچی است که مخاط را درگیر نموده و ایجاد عفونت در بافت های عمقی می نماید. امروزه مرگ و میر ناشی از عفونت های بیوفیلم کاندیدایی در پی استفاده از ابزارهای پزشکی مانند کاتترها و ایمپلنت ها رو به افزایش است لذا یافتن روش-های نوین مبارزه با عوامل چنین عفونت های قارچی ضروری بنظر می رسد. از اینرو در این مطالعه تلاش شد تا خصوصیات نانوذرات 2tio، 2tio فتوکاتالیست و edta بر روی مهار رشد و بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس ارزیابی گردد. برای این منظور ابتدا نانوذرات 2tio با پیش ساز 4ticl سنتز شد. اندازه و نوع ذرات بترتیب بوسیله sem و xrd تعیین شد. نانوذره سنتز شده در معرض پرتو فرابنفش با طول موج370 نانومتر قرار گرفت. خاصیت ضد قارچی عوامل با استفاده از روش های حداقل غلظت مهاری و نیز با تشکیل بیوفیلم و ارزیابی آن به پنج روش وزن خشک،mtt ،xtt ، sem و atpase سنجیده شد. سپس قطعاتی از جنس شیشه، pvc و کاتتر با 2tio پوشش داده شد و میزان تشکیل بیوفیلم بر روی آنها ارزیابی گردید. یافته ها نشان داد که 2tio، 2tio فتوکاتالیست و edta دارای حداقل غلظت مهارکنندگی در غلظت های 51/3، 74/2 و48/2 میکروگرم در میلی لیتر برای سویه حساس و 06/4، 1/3 و 65/4 میکروگرم در میلی لیتر برای سویه مقاوم می باشند. خاصیت مهارکنندگی تشکیل بیوفیلم در حضور نانوذره 2tio و edta با دو روش mtt ،xtt برای سویه حساس به ترتیب 14/5 و 09/8 میکروگرم در میلی لیتر و برای سویه مقاوم 35/5 و 33/11 میکروگرم در میلی لیتر بود که این اثر با روش atpase نیز تایید شد. در مطالعه حاضر نانوذره 2tio و edta اثر مطلوبی در حذف بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. استفاده از نانوذرات و مواد مذکور می تواند بعنوان راهکاری جدید جهت پیشگیری از تشکیل بیوفیلم قارچی به ویژه بیوفیلم های مرتبط با ابزارهای پزشکی مورد توجه قرار گیرد که البته تحقیقات بیشتری را در جهت بهینه نمودن شرایط استفاده از این ترکیبات می طلبد.

مطالعات در سال های اخیر نشان داده است که بروز عفونت با گونه های کاندیدیایی ارتباط شدیدی با توانایی تشکیل بیوفیلم توسط این گونه ها دارد. این ساختارها ذاتا به عوامل ضد قارچی مقاوم اند و همین امر سبب بروز مشکلات بسیار زیادی در درمان عفونت های قارچی شده است. هدف از این مطالعه جداسازی و شناسایی گونه های کاندیدیایی آلوده کننده سوند های ادراری بیماران بستری در بخش icu و مطالعه بیوفیلم این جدایه ها بود و در نهایت اثر مهاری عصاره های گیاهی بر روی بیوفیلم های تشکیل شده توسط جدایه های بالینی مطالعه گردید. در این تحقیق 55 نمونه سوند ادراری از بیماران بستری شده در بخش icu از بیمارستان 501 ارتش استان تهران جمع آوری شد و با استفاده از روش های کلاسیک و ملکولی شناسایی شدند. میزان بیوفیلم با استفاده از روش های کریستال ویلوله و mtt سنجیده شد. سپس حداقل غلظت مهار کنندگی(mics) این عصاره های گیاهی با استفاده از پروتکلclsi و از طریق روش میکرودایلوشن به دست آمد پس از آن حداقل غلظت کشندگی (mfc) عصاره ها نیز تعیین شد. در نهایت فعالیت ضد بیوفیلمی تعدادی از عصاره های گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. 16 مخمر از سطح این سوند ها جدا و شناسایی شد که شامل 4 گونهcandida tropicalis ،c.glabrata ، c. albicans و c.krusei با میزان شیوع 75/43%، 25/6%، 25% و 25% بود. هر 4 سویه توانایی بالایی در تشکیل بیوفیلم داشتند. اسانس های آویشن، مورت و عصاره آبی سیر بیشترین اثر مهاری را بر روی سلول های پلانکتونیک از خود نشان دادند. سیر توانایی بالایی در حذف بیوفیلم گونه های کاندیدیایی در مقایسه با آنتی بیوتیک کتوکونازول از خود نشان داد و می توان از آن به عنوان جایگزینی مناسب برای مقابله با عفونت های مرتبط با ساختارهای بیوفیلمی استفاده کرد.

کاندیدا آلبیکانس معمولترین پاتوژن قارچی در ارتباط با کلونیزاسیون و تشکیل بیوفیلم در وسایل پزشکی از جمله کاتتر است. بیوفیلمهای کاندیدیایی شدیدا به درمانهای ضد قارچی معمول مقاوم هستند. از آنجا که تعویض مداوم این وسایل مشکل و پر هزینه است دستیابی به راهکارهایی جهت شناسایی سریع و کنترل عفونتهای بیوفیلم ضروری است. در این مطالعه نانوذرات اکسید روی در ساخت کاتتر بکار رفت و اثر مهاری آن در ممانعت از تشکیل بیوفیلم مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پروتئینهای هدف نانوذرات اکسیدروی با روش الکتروفورز دوبعدی تعیین شد. ابتدا در ساخت کاتترهای پلی وینیل کلراید، نانو ذرات اکسید روی با غلظت 027/2 میکروگرم بر میلی لیتر بکار رفت. تشکیل بیوفیلم از طریق تست احیای xtt و اندازه گیری وزن خشک ارزیابی گردید. در قسمت مطالعه پروتئوم بعد از جمع آوری پروتئین بیوفیلم و استخراج آن، الکتروفورز دوبعدی انجام شد و پس از تصویر برداری، ژلها با نرم افزار progenesis samespots مورد بررسی قرار گرفتند و درنهایت، با استفاده از طیف سنجی جرمی تعیین هویت شدند. در بررسیهای انجام شده xtt با گذشت زمان در کاتترهای حاوی اکسید روی افزایش تراکم سلولی(افزایش جذب نوری)کمتری نسبت به کاتترهای فاقد آن دیده شد. در اندازه گیری وزن خشک نیز نتایج مشابهی مشاهده گردید. در بررسی پروتئوم، بطور متوسط تعداد 568 لکه پروتئینی در ژلهای میانگین گروه کنترل (فاقد اکسید روی) و ژلهای حاوی اکسیدروی شناسایی و در مجموع 18 لکه پروتئینی پس از اتمام آزمون t-test تغییرات بیانی معنادار نشان دادند. این مطالعه ثابت میکند که نانوذره اکسید روی با تاثیر بر پروتئینهای اختصاصی کاندیدا آلبیکانس، میتواند بعنوان یک گزینه مناسب جهت حذف این ارگانیسم در حیطه پزشکی بویژه در ارتباط با وسایل پزشکی مطرح باشد.

امروزه تعداد بیماران مبتلا به سرطان سینه رو به افزایش است. تومورها، توده مستقلی از سلولها نیستند بلکه بیشتر عملکردی شبه ارگانی دارند وتحت تاثیر محیط اطراف خود و بویژه microenvirnoment پیرامونشان میباشند. این تاثیرات متقابل پدیده ای دینامیک است که هم در آغاز و هم در پیشرفت تومورنقش دارد. در این مطالعه اثرات ایمنومدولاتوری پروتئین های خارج و داخل سلولی کاندیدا آلبیکنس در موش های مبتلا به سرطان پستان بررسی شد. همچنیین اثرات کاندیدا آلبیکنس (سلول کامل - whole protein)، زایموزان مستخرج ازدیواره سلولی کاندیدا البیکنس وفراکشن 14 کیلو دالتونی سیرکهنه در موش های توموری، مورد ارزیابی گرفت. بطور خلا صه به هفت گروه از موشهای balb/c بالغ، تومور سرطان سینه به صورت زیر جلدی پیوند زده شد. بعد از بالا آمدن تومور، فراکشن های تهیه شده (پروتئین کاندیدا، پروتئین 14کیلو دالتونی سیر کهنه، زایموزان)و همچنین سلول کامل کاندیدا آلبیکنس بطور داخل پریتونال داده شد. موشهای توموری گروه اول، کاندیدا آلبیکنس گروه دوم، پروتئین، گروه سوم زایموزان، گروه چهارم پروتئین 14کیلو دالتونی سیر دریافت کردند در گروه پنجم فراکشن های زایموزان وسیر تواماتزریق شد. ودر نهایت گروه های ششم وهفتم به ترتیب لیونازول و pbs گرفتند. اندازه توموربا استفاده از کولیس ورنیه (با دقت 0.01) اندازه گیری شد. در نهایت موشها کشته شده ودر صد سلولهای t-regs ارتشاح یافته به تومور با تکنیک فلوسایتومتری(bd, usa) بدست آمد.برای سنجش ifn?، il-4 وماتریکس متالوپروتئیناز هاmmp-3)، (mmp-9 از تست الیزا استفاده گردید. ]عصاره ابی سیر کهنه به روشی که ماینس وهمکاران شرح داده بودند تهیه شد.سپس پروتئین های موجود در این عصاره با استفاده از سولفات آمونیوم رسوب داده شد. و پروتئین14 kd ا استفاده از تکنیک ژل فیلتراسیون و سفادکس g 50 تخلیص گردید.برای تخلیص زایموزاان، مخمر کاندیدا آلبیکنس پس از کشت، جمع آوری گر دید.دیواره سلولی مخمر بعد از شکستن، سانتریفیوژو شستشوی مکرردرna2po4بصورت سوسپانسیون 5درصددر آمد. سوسپانسیون حاصل بمدت 3 ساعت در آب جوش قرار گرفت وبا آب و الکل مطلق شسته شد. ودر انتها محصول بدست آمده بصورت پودر لیوفیلیزه درآمد[. نتایج حاصل نشان داد که فراکشن زایموزان حدودا معادل 8/1 درصدوزن خشک مخمراولیه بود.این فراکشن توانایی توقف کمپلمان را داشت. نتایج تست l.a.lموید وجود بخش پلی ساکاریدی گلوکان بود.نتایج فلو سیتومتری نشان داد که زایموزان و پروتئین های کاندیدا می توانند درصدسلولهایt-regرادر استرومای بافت توموری کاهش دهند(pvalue?0.05) در حالیکه کاندیدا البیکنس درصد cd4+ cd25+ foxp3 را افزایش داد((pvalue?0.05. کاندیدا در مقایسه با تمامی گروه ها میزانmmp-3 pvalue?0.05)) و (pvalue?0.001) mmp-9) را افزایش داد. در گروه اول یعنی موش های توموری گیرنده کاندیدا آلبکنس حجم تومور بطورمعنی داری نسبت به تمامی گروه ها افرایش یافت در حالیکه در گروه سوم یعنی موش های توموری گیرنده زایموزان حجم تومورکاهش یافت (pvalue?0.05). علاوه براین زایموزان و پروتئین میزان تولید اینترفرون گاما را در کشت سلول های صحالی بطور معنی داری افزایش دادند(pvalue?0.001) در حالیکه کاندیداآلبیکنس این میزان را کاهش داد(pvalue?0.001)..پس از سایتو کاین اسی مشاهده شد که درگروه سوم یعنی موشهای گیرنده زایموزان میزان تولیدil-4 بطور معنی داری کاهش یافته است(pvalue?0.05) در صورتیکه میزان آن درموشهای دریافت کننده کاندیدا آلبیکنس افزایش یافته است(pvalue?0.05).در نهایت میزان بقائ موشهای توموری نیز در گروه اول (گیرنده کاندیدا)در مقایسه با گروه کنترل بطور معنی داری کاهش یافت(pvalue?0.05). سرطان یک بیماری مولتی فاکتوریال است بنا براین نیاز به رویکردهای درمانی متعدد دارد.تجمع اولیه سلول هایt-reg در بافت توموری در ارتباط با پیشرفت بیماری است و به عنوان یکی از شاخص های پیش آگهی وخیم بیماری تلقی می شود. ار آنجائیکه براساس نتایج حاصل زایمو زان و whole proteinمی توانند درصد سلول های t-reg را کاهش دهند مصرف زایموزان در سرطان سینه توصیه می شود. زایموزان وwhole protein بطور موثری حجم تومور را کاهش داده وبا تاثیر در کاهش تولیدil-4 و افزایش ifn-? می تواند سیستم ایمنی را تقویت نماید. افزایش قابل ملاحظه حجم تومور، تاثیردرافزایش تولیدماتریکس متالوپروتئینازهای 3و9و کاهش میزان بقائ موش های توموری به وسیله کاندیدا آلبیکنس موید توانایی سرکوب پاسخ ایمنی توسط این مخمر است که می تواند در افزایش حجم تومور و پیشرفت و وخامت آن موثر باشد.

مقدمه: از انجایکه اتصال از مراحل بحرانی در بیماریزایی کاندیدا البیکنس و تشکیلا بیوفیلم می باشد در این مطالعه به بررسی حضور ژن bcr1 کاندیدا آلبیکنس در ایزوله های بدست امده از زنان مبتلا به واژنیت کاندیدیازیس و تأثیر ان در تشکیل بیوفیلم پرداخته شد . مواد وروشها: در این مطالعه از 50 ایزوله کاندیدا آلبیکنس که با روش pcr-rflp تأیید شد ،جهت بررسی مقاومت به داروی ضد قارچی رایج فلوکونازول از روش دیسک دیفیوژن استفاده شد ، سپس استخراج rna بوسیله ی پرل شیشه ای و بافر لایز صورت گرفته است و cdna بوسیله ی انزیم ریورزترانسکریپتاز سنتز شده و در تکنیک rt-pcr جهت بررسی بیان ژن bcr1 استفاده شده است. برای ارزیابی تشکیل بیوفیلم ، از روش mtt بر روی دوگروه ایزوله های دارای بیان ژن bcr1 و ایزوله های فاقد بیان ژن bcr1 انجام گردید سپس داده ها ی حاصل با استفاده از ازمون t-test نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. تأیید و چگونگی تشکیل بیوفیلم بر روی کاتتر های سیلیکونی توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره نیز انجام شد. نتایج و یافته ها: از 50 ایزوله کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول، (94%) 47 نمونه حضور ژن bcr1 را با تکنیک pcr نشان داده اند. پس از انجام rt-pcr (95%)45 نمونه از 47 نمونه بیان ژن bcr1 بوده است. پس از انجام تست mtt برای ارزیابی تشکیل بیوفیلم دو گروه ایزوله های دارای بیان ژن bcr1 و ایزوله های فاقد بیان ژن bcr1 انجام شده است ، اختلاف معنی داری( p-value:0.014 (p>0.05 و t=8.485 را نشان داده است.بررسی های میکروسکوپ الکترونی نتایج فوق را تأیید نمودند. بحث و نتیجه گیری: نتایج در این تحقیق نشان می دهد که تمامی ایزوله های دارای بیان ژن bcr1 دارای مقاومت به فلوکونازول ، قابلیت اتصال و توانایی تشکیل بیوفیلم را در مقایسه با گروه فاقد بیان ژن bcr1 داشتند و لذا میتوان ارتباط بین بیان ژن bcr1 و تشکیل بیوفیلم را عنوان کرد.

واژینیت کاندیدیایی یک مشکل ژنیکولوژی مهم در پزشکی می باشد تقریباً 75% از زنان در طول زندگی خود حدالاقل یک بار مبتلا به کاندیدیازیس واژینال می شوند. در 95-85% موارد، عامل اصلی کاندیدیازیس واژینال کاندیدا آلبیکنس می باشد.از ژن های مهم که در بیماری زایی کاندیدا نقش دارند می توان به agglutinin like sequence genesاشاره نمود که پروتئین های موثر در چسبندگی و اتصال کاندیدا آلبیکنس را کد میکنند. mlst یک تکنیک مفید با قدرت افتراق پذیری بالا جهت مطالعه و بررسی اپیدمیولوژی و بررسی ارتباط ژنتیکی در بین پاتوژن های قارچی از طریق تعیین توالی در کل ژنوم میباشد. در این تکنیک به طور معمول شش تا هشت ژن کروموزومی غیر وابسته تعیین توالی میشود و اطلاعاتی راجع به شباهتها و اختلافات بین ایزوله در اختیار ما قرار میدهد.در این مطالعه سویه های کاندیدا آلبیکنس از نمونه های واژنیت کاندیدیایی زنان مراجعه کننده به کلینیک زنان جدا سازی شد، پس از کشت روی محیط سابورو دکستروزآگار و شناسایی قطعی با pcr-rflp، به منظور ارزیابی مقاومت ایزوله ها به فلوکونازول، تست دیسک دیفوژن مطابق استاندارد clsi برای آنها انجام شد.سپس بیان نیمه کمی ژن های als1,3 کاندیدا و میزان تنوع ژنیتیکی سویه ها به ترتیب با تکنیک rt-pcr و mlstمورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه 53 ایزوله بالینی کاندیدا آلبیکنس از میان 150 سویه، باروش pcr-rflp شناسایی شد و 50 ایزوله مقاوم و 3 ایزوله حساس جدا سازی شد.نتایج حاصل از بررسی بیان ژن نشان داد که 39 ایزوله (5/73%) هر دوژن als1 وals3 را بیان نمودندو 3 ایزوله یکی از ژن های als را بیان نموده در حالیکه 11 ایزوله (5/20%)هیچ کدام از ژن ها را بیان نکردند و ارتباطی مستقیم بین بیان این ژن ها در ایزوله ها و مقاومت به فلوکونازول وجود داشت.. نتایج حاصل از تعیین توالی dna در سویه های مورد مطالعه نشان داد که شماره آللیک جدیدی در بین ایزوله ها پیدا نشد ولی 15 استرین تایپ جدید شناسایی شد. همچنین بیشترین تعداد تغییرات نوکلئوتیدی(جایگاه پلی مورفیسم) و بیشترین تعداد اسید های آمینه پلی مورفیک مربوط به لوکوس های vps13 و adp1 بوده است. ایزوله هایی حساس به فلوکونازول که فاقد بیان ژن های als1,3 بودند و همچنین ایزوله هایی بیمارانی که دارای بیماری زمینه ای بوده یا هورمون تراپی داشتند ارتباط ژنتیکی نزدیکی با هم داشتند. با توجه به نتایج به دست آمده، ایزوله های مورد بررسی در جمعیت زنان مبتلا به واژینال کاندیدیازیس دارای تنوع ژنتیکی بوده و ارتباط ژنتیکی نزدیکی به هم داشتند که نشان دهنده این است که کلونال کلاسترهای های جدیدی توسط کاندیدا آلبیکنس های عامل واژینیت در ایران در حال شکل گیری است که میتواند در بین بیماران قابل انتقال باشدودر ایجاد واژینیت مزمن و عودکننده مقاوم به فلوکونازول نقش مهمی داشته باشدشیوع بالای عفونت های واژینال کاندیدیایی و در پی آن عودهای مکرر آن و مقاومت های بالای دارویی ضرورت استفاده از روشهای شناسایی ژن های ویرولانس دخیل در آن و تعیین الگویی ژنوتایپی و همچنین تنوع ژنتیکی سویه های کاندیدا آلبیکنس را بیشتر آشکار میسازد.

کاندیدا آلبیکنس یک قارچ فرصت طلب وشایع ترین عامل پاتوژن قارچی انسان است. ژنهای متعددی ازقبیلhwp1 (پروتئین دیواره سلولی هایفی)درروند پاتوژنیسیته این قارچ موثرند. ژن hwp1،یک عامل شناخته شده ای درکاندیدا آلبیکنس است که این پروتئین دیواره سلولی باعث تشکیل بیوفیلم می شود. در این تحقیق به بررسی حضور ژن hwp1 کاندیدا آلبیکنس در ایزوله های بدست آمده از زنان مبتلا به واژنیت کاندیدیازیس و نقش آن در اتصال سلولی پرداخته ایم. دراین مطالعه تعداد50ایزوله کاندیداآلبیکنس مقاوم به فلوکونازول از بیماران دارای واژنیت مراجعه کننده به کلینیک زنان درتهران جمع آوری شد. استخراج dnaوrna بوسیله ی پرل شیشه ای و بافر لایزیز صورت گرفت و cdna بوسیله ی آنزیم ریورس ترانسکریپتاز سنتز شده و تکنیک rt-pcr جهت بررسی بیان ژن hwp1 استفاده شد. سپس توانایی اتصال ایزوله های دارای بیان وعدم بیان ژن hwp1به سلول های اپی تلیال(hela) توسط آزمون اتصال سلولی بررسی شدونتایج توسط آزمون t-test و آزمون آنالیزواریانس دوطرفه در نرم افزار spss موردبررسی قرارگرفت. نتایج نشان دادکه از50 ایزوله کاندیدا آلبیکنس، (94%) 47 نمونه دارای ژن hwp1را با تکنیک pcr بوده اند. وازبین 47نمونه حاوی ژنhwp1، پس از انجام تکنیک rt-pcr (57%)27 نمونه بیان ژن hwp1رانشان داده اند. نتیجه تست اتصال برروی ایزوله های دارای بیان ژن hwp1 و ایزوله های فاقد بیان ژن hwp1اختلاف معنی داری (p<0.05) را نشان داده است. نتایج در این تحقیق نشان می دهد، تمامی ایزوله های دارای بیان ژن hwp1 میزان بالای اتصال به سلول های اپی تلیال را نشان می دهند در حالیکه ایزوله های فاقد بیان ژن hwp1 میزان اتصال کمتری را نشان می دهند. لذا یک ارتباط مثبت بین بیان ژن hwp1 وتوانایی اتصال به سلول های اپی تلیال وجود دارد.

بتا 1-3 گلوکان به عنوان یک عامل ایمنومدولاتور شناخته شده است که قادر است با اتصال به رسپتورهای ویژه ای که بر روی سلول های سیستم ایمنی دارد، موجب فعالیت آن سلول ها و متعاقب آن فعالیت ضد توموری گردد. زمانی که بتا -1-3 گلوکان به همراه داروهای شیمی درمانی تجویزگردد، برایند اثر ضد توموری افزایش داشته و موجب تسریع درمان تومور می گردد. در تحقیق حاضر یک سیستم داروئی هدفمند در ابعاد نانو ساخته شده است که جنس حامل آن بتا 1-3 گلوکان موجود در دیواره قارچ کاندیدا آلبیکنس است. داروی دکسوروبیسین توسط این سیستم به صورت هدفمند توسط آنتی بادی تراستوزوماب به سمت سلول های her?+ حمل می گردد. نانوذرات نشان دار شده توسط آنتی بادی، دارای قدرت جذب بالاتری نسبت به نانوذرات نشان دار نشده به درون سلول های her?+ می باشد و به دنبال آن قدرت سلول کشی بالاتری در شرایط in vitro و in vivo دارد. بتا 1-3 گلوکان ابتدا توسط لینکر سوکسینیک انهیدرید به دکسوروبیسین اتصال کووالانت برقرار نموده و سپس با افزودن شاخه های پلی اتیلن ایمین بار سطجی را به حدود 18+ رسانده تا جذب بالایی به سلول توموری داشته باشد. نانوذرات توسط سونیکاتور به صورت خود تجمعی ساخته شده و نهایتاً توسط آنتی بادی تراستوزوماب نشان دار گردید. کانژوگه حاصل ( glu-dox) توسط (ft-ir)، (1h-nmr) و (dsc) تأیید گردید. مطالعه میکروسکوپ الکترونی نیز نانوذرات گرد با سطح صاف و اندازه 160 نانومتری را تأئید نمود. مطالعه چگونگی آزاد شدن دارو از نانوذرات در in vitro نشانگر قدرت بالای نگهداری نانوذرات حاوی داروی کانژوگه نسبت به نوع غیر کانژوگه بود. نتایج ; in vivo که پس از گذشت 35 روز از توموری و درمان نمودن موش های ماده balb/c توسط گروه های مختلف نانوذره و کنترل بدست آمد، بیانگر افزایش قدرت ایمنی ذاتی و اکتسابی موش های گیرنده نانوذرات بود که در این فرایند نانوذرات نسبت به دارو ها به عنوان گروه های کنترل، از اندیکس طحال بالاتر و میزان ifn-? و tnf-aبالاتر و کاهش در سطح il-? و کاهش بیشتر حجم تومورهای تجربی، برخوردار بود که نتایج پاتولوژیک نیز موید میزان بالای آپوپتوز و نکروز در محل تومور موش های گیرنده نانوذرات با میزان بتا1-3گلوکان بالاتر بودند. لذا سیستم داروئی طراحی شده در درمان هدفمند سرطان که با افزایش ایمنی ضد توموری همراه است، بسیار امید بخش جلوه نموده است.

کاندیدا آلبیکنس یک قارچ آندوژن است که به شکل سلول¬های مخمری و رشته¬ای رشد می¬کند و عامل عفونت¬های فرصت طلب می¬باشد. با توجه به عوارض جانبی ناشی از مصرف خوراکی فلوکونازول از قبیل التهاب مجاری گوارشی و عوارض کبدی که جامعه درگیر آن می¬باشد، می¬توان رویکرد جدیدی در استعمال این دارو اتخاذ کرد. در تداوم عفونت¬ها به نظر می¬رسد مقاومت به فلوکونازول و مقاومت متقاطع نسبت به سایر آزول¬ها، از جمله موارد گسترش عفونت است. هدف از انجام این مطالعه طراحی و تهیه یک سیستم جهت انتقال موضعی دارو بوده است. در این مطالعه فیلم¬های ترکیبی پلی وینیل الکل و کیتوزان با نسبت¬های مختلف حاوی فلوکونازول از نظر تحویل موضعی دارو در مدل موشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. فیلم¬ها از نظر تورم پذیری، میزان انتقال بخار آب، میزان تبلور، سازگاری زیستی و خاصیت ضدمیکروبی ارزیابی شدند. برای سنجش رهایش دارو در شرایط in vitro از روش uv-vis اسپکتروفوتومتر استفاده گردید. همچنین برای ارزیابی اثر درمانی فیلم¬ها، کاندیدیازیس جلدی در موش¬های balb/c به عنوان یک مدل در نظر گرفته شد. به منظور ایجاد کاندیدیازیس جلدی در موش از سوسپانسیون کاندیدایی به غلظت cfu/ml 106×1 استفاده گردید. در این مطالعه 48 سر موش در 8 گروه 6 تایی شامل: 1. گروه درمان شده با فیلم (1:0) 2. گروه درمان شده یا فیلم (3:1)3. گروه درمان شده با فیلم (1:1) 4. گروه درمان شده با فیلم (3:1) 5. گروه درمان شده با فیلم (0:1) 6. گروه درمان شده با محلول فلوکونازول 2/0% 7. گروه غیر عفونی بدون درمان 8. گروه عفونی بدون درمان بودند. ارزیابی میزان عفونت به وسیله روش هیستوپاتولوژیکی صورت گرفت. برای ارزیابی هیستوپاتولوژیک، در پایان دوره درمان (روز سوم درمان) پوست تمام موش¬ها در موضع غفونت بریده شد و پس از طی مراحل آماده سازی با روش¬های h&e و pas رنگ آمیزی و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد افزایش غلظت کیتوزان و کاهش غلظت پلی وینیل الکل باعث افزایش تورم پذیری فیلم¬ها می-شود و در مقابل تغییر نسبت پلیمرها تأثیری بر میزان انتقال بخار آب نداشت. آزمون پراش اشعه ایکس نشان داد کیتوزان از ساختار شبه آمورف تشکیل شده و در مقابل پلی وینیل الکل دارای یک ساختار کریستالی خاص است. همچنین میزان رهایش فلوکونازول با افزایش غلظت کیتوزان افزایش یافت به طوری که فیلم کیتوزان خالص(1:0) 93% دارو را در مدت 6 ساعت آزاد کرد. از ارزیابی هیستوپاتولوژیکی موش¬ها چنین می¬توان نتیجه گرفت که درمان کاندیدیازیس جلدی توسط فیلم¬های تهیه شده به مدت سه روز موفقیت آمیز بوده است.

چکیده زمینه و هدف: بیماری ایدز به عنوان یک بیماری نقص سیستم ایمنی، امروزه بعنوان یکی از مشکلات بهداشتی نوپدید در دنیا می باشد. در این بیماری کاهش سطح سلولهای ایمنی بدن و تضعیف سیستم ایمنی همراه با عوامل موثر بر روند پیشرفت بیماری، زمینه بروز بسیاری از عفونتهای فرصت طلب را در بیماران فراهم می کند. عفونتهای قارچی دهان از جمله کاندیدیازیس دهانی در درصد زیادی از بیماران مبتلا دیده می شود که با آموزش رفتارهای پیشگیری کننده و تسکین بخش می توان بر آلام این بیماران مرهم نهاد. این مطالعه با هدف طراحی و ارزشیابی برنامه آموزشی در خصوص تغییر رفتارهای پیشگیرانه از ابتلای به بیماری های قارچی در بیماران مبتلا به ایدز در شهر ساری انجام گردیده است. روش بررسی: مطالعه حاضر پژوهشی مداخله ای و نیمه تجربی از نوع قبل و بعد می باشد که بر روی 33 بیمار hiv/aids مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیماری های رفتاری شهر ساری در سال 1392 به صورت بررسی تمام نمونه در دسترس انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات ،پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا بود. پرسشنامه در دو زمان قبل و 45 روز بعد از مداخله آموزشی تکمیل گردید. پس از انجام پیش آزمون، مداخله آموزشی طی 4 جلسه در مدت زمان 7 روز برای گروه هدف انجام گرفت. اطلاعات با نرم افزار spss16 و آزمون های آماری کای مجذور و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مجموع 33 نفر از افراد مبتلا به hiv/aids با میانگین سنی 3/ 8 ± 12/39 در مطالعه شرکت نمودند. از مجموع 33 بیمار بررسی شده 4 نفر hivمثبت و 29 نفر مبتلا به ایدز بودند. نتایج نشان داد که نمره میانگین آگاهی قبل از مداخله از 14/3 ±09/24 به 5/1±6/28 در بعد از مداخله ، نمره نگرش از 59/5±43/33 در قبل از مداخله به 74/4± 4/44 در بعد از مداخله و نمره رفتار از 72/6± 62/28 در قبل از مداخله به 66/7 ± 59/40 در بعد از مداخله رسید. همه اختلافات در سه متغیر به نفع مرحله بعد از مداخله معنی دار بود (0.001>p). نتیجه گیری نهایی: این مطالعه نشان داد برنامه آموزشی میتواند موجب افزایش آگاهی بهبود نگرش و ارتقاء رفتار در خصوص رفتارهای پیشگیرانه از بیماری های قارچی دهان در افراد مبتلا به hiv/aids گردد. لازم است مطالعات بیشتری در خصوص تایید این نتایج انجام شود.

: نتایج نشان داد که با استفاده از روش nested pcr قطعات bp236 و bp420 از آ.فومیگاتوس تکثیر می شود. با این روش، سرم 6 مورد از 30 بیمار bmt، نشان داد که دارای عفونت آسپرژیلوزی هستند. همچنین مطالعات با استفاده از پرایمرهای igsr و igsl نشان داد که در تفریق 6 بیمار آسپرژیلوزی از همان 30 بیمار bmt با الگوهای الکتروفورتیک متفاوت که برگرفته از منابع متفاوت آسپرژیلوس بوده است، موفق می باشد. نتیجه گیری: آسپرژیلوزیس مهاجم در بیماران نوتروپنیک و پیوند مغز استخوان یکی از مهمترین بیماری های تهدید کننده حیات به شمار می رود. تشخیص روش آزمایشگاهی مثل روش های فنوتایپنیگ دارای حساسیت پایین و وقت گیر بود. روش nested pcr با استفاده از روش پرایمرهای اختصاصی آسپرژیلوس فومیگاتوس نشان داد که یک تست تشخیص حساس برای تشخیص در اینگونه بیماران در معرض خطر می باشد.