چکیده منطقه مورد مطالعه در شمال غرب ایران، استان آذربایجان غربی و در شمال شهرخوی بین مختصات جغرافیایی 45°38 تا 00°39 عرض شمالی و 30 °45 تا 50 °45 طول شرقی واقع شده است و از نظر تقسیم بندی زون های ساختمانی- رسوبی ایران در محدوده بین دو زون البرز غربی و آذربایجان (ایران مرکزی) و زون آمیزه رنگین شمال غرب ایران قرار می گیرد. کمپلکس دگرگونی خوی بین کمپلکس افیولیتی خوی در غرب، که بر روی صفحه عربستان رورانده شده، و سنگ های رسوبی غیر دگرگون پالئوزوئیک از بلوک البرز-آذربایجان در شرق قرار گرفته است. کمپلکس دگرگونی شرقی مجموعه افیولیتی خوی شامل سه مجموعه سنگی می باشد که عبارتند از: متا بازیت ها، متاسدیمنت ها و گرانیتوئید های میلونیتی. سنگهای متابازیت منطقه خوی عمدتا در رخساره آمفیبولیت دگرگون شده اند و دارای کانیهای پلاژیوکلاز، آمفیبول و بعضا گارنت هستند. از نظر پترولوژی، سنگهای مورد مطالعه شامل طیف وسیعی از سنگهای دگرگونی مانند سنگهای آمفیبولیت بدون گارنت، آمفیبولیت گارنت دار، آمفیبول شیست، اپیدوت آمفیبولیت، متادیوریت، متاگابرو، متاگرانیت، گارنت گنیس و کوارتزیت می باشند. با توجه به مطالعات پتروگرافی سنگ های دگرگونی و ترکیب شیمیایی پروتولیت آمفیبولیت های منطقه مورد مطالعه سنگهای آذرین بوده سنگ مادر اولیه این سنگها بیش از یک نوع شامل گابرو، گرانیت و دیوریت می باشد. همه این سنگ مادر اولیه متعلق به سری کالک آلکالن می باشند. بررسی ویژگی های پترولوژیکی ماهیت e- morb و t- morb را برای ماگمای مادر نشان می دهد. بر اساس ژئوشیمی آمفیبولیت ها و نمودارهای تکتونوماگمایی این سنگ ها در گستره بازالت های پشته میان اقیانوسی، بازالت های درون صفحه ای و بازالتهای کمان آتشفشانی تشکیل شده اند. به احتمال زیاد این سنگها در این محیطهای متنوع در یک سیستم فرورانشی شکل گرفته و سپس در اثر بسته شدن پوسته اقیانوسی و برخورد قاره ای سنگها دگرگون شده و از محیطهای مختلف تکتونیکی در کنار هم قرار گرفته اند.