هدف ازمطالعه حاضر ارزیابی تأثیر افزودن پودر سیر یا سیاه دانه بر عملکرد بلدرچین های تخم گذار تحت استرس (با تزریق دگزامتازون) بود. به این منظور تعداد 160 قطعه بلدرچین در سن 11 هفتگی به طور تصادفی در 10 قفس (با تعداد 16 پرنده در هر قفس) قرار داده شدند و به سه گروه شاهد، تغذیه شده با 3 درصد پودر سیر و تغذیه شده با 2 درصد پودر سیاه دانه تقسیم شدند. جیره های آزمایشی به مدت 4 هفته مورد استفاده قرار گرفتند. در سن 15 هفتگی، به نیمی از پرندگان هر گروه دگزامتازون (2 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن، به میزان 5/0 میلی لیتر )، و به نصف دیگر، سرم فیزیولوژیک (5/0 میلی لیتر) به صورت زیر جلدی به مدت 7 روز تزریق شد. سپس تغذیه بلدرچین ها به مدت 4 هفته پس از تزریقات مذکور ادامه یافت. نتایج نشان داد که تغذیه بلدرچین ها با 3 درصد پودر سیر و نیز 2 درصد پودر سیاه دانه در سن 11 تا 14 هفتگی فاقد اثر معنی دار بر تولید تخم، پارامترهای کیفی تخم، وزن بدن، نطفه داری و فراسنجه های خونی بود (05/0<p)، اما در سن 11 هفتگی تیمار پودر سیر به طور معنی داری مصرف خوراک را در مقایسه با شاهد کاهش داد (05/0>p) و در سن 14 هفتگی نیز مصرف خوراک، وزن پوسته خشک و ضخامت پوسته تخم را به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش داد (05/0>p). تزریق دگزامتازون منجر به کاهش تولید تخم (در 15، 16، 17 و 18 هفتگی)، وزن بدن (در 16 و 19 هفتگی)، مصرف خوراک (در 16 و 17 هفتگی)، نطفه-داری (در 16 و 17 هفتگی)، پارامترهای کیفی تخم از جمله وزن تخم، وزن سفیده و ضخامت پوسته خشک (در 16 و 17 هفتگی) و وزن زرده (در 16، 17، 18 و 19 هفتگی)، نسبت به گروه تحت تزریق سرم فیزیولوژیک گردید (05/0>p)؛ اما سطح اسید اوریک پلاسما (در 16 هفتگی) و نیز درصد وزن نسبی سفیده (در 18 هفتگی) را به طور معنی داری در مقایسه با گروه تحت تزریق سرم فیزیولوژیک افزایش داد (05/0>p). با این حال در 16 هفتگی پودر سیر به طور معنی داری باعث افزایش مصرف خوراک نسبت به شاهد گردید (05/0>p). همچنین مصرف خوراک در گروه تحت تیمار سیاه دانه در سنین 17، 18 و 19 هفتگی به طور معنی داری نسبت به شاهد کاهش یافت (05/0>p). نتایج این تحقیق نشان داد که گنجاندن پودر سیر و سیاه دانه در جیره بلدرچین ها نتوانست عوارض جانبی ناشی از تزریق دگزامتازون بر عملکرد بلدرچین ها و کاتابولیسم پروتئین در آنها را تغییر دهد.