ازجمله سوالات مهمی که در سال های اخیر به وفور بین اقتصاددانان مطرح شده این است که چرا کشورهای صاحب درآمدهای نفتی باوجود حجم قابل توجه این درآمدها که در نگاه اول عاملی مهمی برای تجهیز منابع سرمایه ای به شمار می آید، از رشد و توسعه اقتصادی مناسبی برخوردار نیستند و به عبارتی برخی از کشورها به رغم دارا بودن منابع طبیعی فراوان، دارای رشد و توسعه اقتصادی بالایی هستند و این پدیده فقط در اکثر کشورهای درحال توسعه و بالأخص کشورهای نفتی مصداق دارد. با توجه به مطالعات انجام شده در حوزه رشد و توسعه اقتصادی و وفور منابع طبیعی ازیک طرف و تأثیر منابع طبیعی بر روند توسعه اقتصادی که توسعه مالی نیز بخشی از آن محسوب می گردد در کشورهای دارای منابع طبیعی از طرف دیگر، این مطالعه را بر آن داشت تا به بررسی اثر منابع طبیعی بر توسعه مالی کشورهای منتخب بپردازد. با توجه به نتایج حاصل از الگوی fgls، مشاهده گردید که متغیرهای تولید ناخالص داخلی سرانه، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص، درجه باز بودن تجاری در تمامی مدل های برآوردی دارای اثر مثبت و معنی داری بر شاخص های توسعه در کشورهای منتخب بوده و تنها متغیر سهم صادرات سوخت از کل صادرات دارای اثر منفی و معنی دار بر شاخص های توسعه در کشورهای منتخب می باشد