‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ ‎‎حلقه ها منبع اصلی موازی سازی در بسیاری از کاربردها می باشند، بنابراین امروزه کشف موازی سازی بین دستورات در حلقه های تودرتو موضوع بسیار مهمی است.‎‎ وابستگی بین دستورات و تکرار حلقه ها باعث به وجود آمدن تعدادی چرخه در گراف وابستگی می شود که مانع از اجرای برنامه به صورت موازی می شوند.‎‎‎‎‎ از آنجا که مسئله ی تشخیص مجموعه ی کمینه از وابستگی های بحرانی ‎‎در یک چرخه ی وابستگی حلقه یک مسئله چند جمله ای غیر قطعی کامل می باشد‎‎ لزوم استفاده از الگوریتم های تکاملی‏، واضح و منطقی می باشد. هدف از این پایان نامه مقایسه و بررسی روش های ارائه شده به منظور حذف وابستگی ها یا کاهش این وابستگی ها در بین دستورات برنامه و تکرارهای حلقه‏، و ارائه روشی جدید برای حذف وابستگی های بحرانی ایجاد شده در چرخه ی گراف وابستگی به منظور کاهش تعداد چرخه های موجود در گراف وابستگی برای موازی سازی حلقه ها می باشد به گونه ای که بتوان سرعت اجرای برنامه ها را افزایش داد.‎‎‎‎‎‎ در راستای رسیدن به این اهداف و‎‎‎ حل مسئله ی موجود‏، راه کاری تکاملی ارائه شده است که بر روی چندین نمونه واقعی از حلقه ها و وابستگی های آنها پیاده شده است و از نظر قابلیت اطمینان‏، همگرایی و پایداری که سه شاخصه ی مهم برای ارزیابی الگوریتم های تکاملی می باشند‏، مورد بررسی قرار گرفته و نتایج قابل قبولی به دست آمده است. نتایج حاصل از مقایسه ی روش پیشنهادی با سایر روش ها حاکی از این موضوع است که روش پیشنهادی علاوه بر اغنا کردن شاخصه های مهم در موازی سازی حلقه ها‏، توانسته است سرعت اجرای حلقه ها را نسبت به سایر روش های موجود به طور میانگین نزدیک به 14 درصد بهبود بدهد.