محافظه کاری یکی از ویژگی های کیفی اطلاعات در گزارشگری مالی محسوب شده که سبب رویکرد محتاطانه در تشخیص و سنجش درآمدها و دارایی ها می گردد. این رویکرد نشان می دهد که نااطمینانی و ریسک ذاتی عملکرد، موضوعی مهم در انتخاب رویه های حسابداری شرکت است. از سویی دیگر اعتبار بخشی به اطلاعات ارائه شده توسط شرکت نیازمند حسابرسی است. بدیهی است که حق الزحمه حسابرسی تابعی از میزان ، حدود و ماهیت رسیدگی هاست. بنابراین انتظار می رود گزارشگری سودهای محافظه کارانه توسط مدیریت، سبب شود تا ریسک حرفه ای کار حسابرسی کم شده و در نتیجه آن حدود و حجم رسیدگی ها کاسته شود و با کاهش در حدود، دامنه و حجم رسیدگی ها، حق الزحمه حسابرسی کاهش یابد.