پایداری زیست محیطی در معنای وسیع خود به توانایی و تداوم کارکرد محیط زیست در آینده دلالت می کند.افزایش گستره دسترسی انسان بر عرصه های محیط زیست و توسعه فناوری منجر به ایجاد فضایی سرشار از مباحثات زیست محیطی در نیمه دوم قرن بیستم شده و به دنبال آن مقوله پایداری به رکنی اساسی در حوزه هایگوناگون طراحی مانند طراحی گرافیک بدل شده است.در جهت حفظ محیط زیست، توسعه باید پایدار باشد و این به معنای موازنه ای میان اصول پایداری و فعالیت های جوامع صنعتی است.در شرایطی که منابع زیست محیطی کمیاب تر می شوند، طراحی می تواند نقش مهمی در ابلاغ راهکارهایی برای تعدیل این فرآیند ایفا نماید. گرافیک زیست پایدار، امر به کار بستن اصول پایداری در طراحی گرافیک به منظور کاهش آثار زیان بخش آن بر محیط زیست است. پژوهش حاضر با تمرکز بر گرافیک تجاریبه سبب طراحی و تولید محصولاتی با تولید انبوه و کاربرد عمده در سطح اجتماع، به تبیین راهبردها و رویکردهای گرافیک زیست پایدار می پردازد. با توجه به محدودیت تحقیقات پیشین در این حوزه، چارچوب نظری این حوزه بر پایه گراندد تئوری بنا شده است. بنابراین تجارب موجود جمع آوری و پژوهش بر زمینه ای مستند از داده های واقعی بنیان نهاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داده است کهراهبردهای عمومی طراحی گرافیک زیست پایدار، ماده زدایی، کاهش مصرف مواد و منابع، استفاده از مواد طبیعی و قابل بازیافت و افزایش طول عمر محصول هستند. همچنین کاربرد راهبردها و رویکردهای پایداری در شیوه های طراحی و مواد مرتبط با تولید آثار، علاوه بر بعد فنی و فیزیکی، در بعد فرهنگی به مثابه عنصری آگاهی بخش با توسعه اندیشه زیست محیطی منجر به تغییر اندیشه زیبایی شناختی مخاطب شده و در نهایت با تغییر اهداف و وظایف طراحی موجب دگردیسی طراحی گرافیک می شود.