آغاز شکل گیری مناسبات حکومتهای مسیحی قفقاز با مغولان به زمان هجوم اول مغولان ، قبل از حمله هولاکو به ایران برمی گردد. این روابط بعد از حمله هولاکو به ایران و تشگیل حکومت ایلخانان شکل جدی تری به خود گرفت. به دلیل روابط خصمانه بین حکومتهای مسیحی ارامنه و گرجیان با دولتهای اسلامی خوارزمشاهیان و ممالیک مصر ، این حکومتهای محلی به دنبال متحد قدرتمندی در برابر دشمنانشان بودند. لذا به سوی ایجاد روابط با مغولان متمایل شدند. ایلخانان نیز برای پیشبرد مقاصد خود و مقابله با امرای دشت قبچاق خواهان برقراری ارتباط با حکومتهای محلی ارامنه و گرجیان بودند. این اقتضائات سیاسی باعث نزدیکتر شدن هر چه بیشتر ایلخانان با حکومتهای ارامنه و گرجیان و گسترش مناسبات سیاسی و اقتصادی بین دو طرف شد. مسئله اصلی در این پژوهش بررسی زمینه ها وچگونگی مناسبات سیاسی و اقتصادی ایلخانان با ارامنه و گرجیان و تبیین ابعاد و نتایج این مناسبات است. شکل گیری مناسبات ایلخانان با ارامنه و گرجیان ، متاثر از تحولات سیاسی ، اقتصادی و مذهبی منطقه بود. مغولان دارای تسامح مذهبی بودند و با مذاهبی که ادعای سیاسی نداشته رفتار مسالمت آمیزی در پیش می گرفتند. از سوی دیگر ، حکومت مغولان از ابتدای شکل گیری ، وجهه بازرگانی و تجاری داشت . منطقه قفقاز نیز به علت موقعیت سوق الجیشی و پل ارتباطی سیاسی و اقتصادی شرق و غرب و نیز تولید انواع اقلام بازرگانی مانند ابریشم برای ایلخانان اهمیت فراوانی داشت. مجموعه این عوامل باعث نزدیکی و شکل گیری هرچه بیشتر مناسبات سیاسی و اقتصادی ایلخانان با حکومتهای مسیحی منطقه گردید که این مناسبات باعث شد پیوندهای فرهنگی بین مردم ایران و آنها تقویت گردد و ایلخانان در جنگ با التین اردو از شانس بیشتری برخوردار باشند و در تجارت نیز موفقیت هایی را به دست بیاورند .