مقدمه و هدف: نقش کلیدی لپتین در تنظیم اشتها و چربی بدنی است .این پژوهش با هدف بررسی ارتباط وزن گیری مادر در دوران بارداری با تغییرات لپتین این دوران انجام گردید. روش کار: این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی از نوع کوهورت آینده نگر به روش نمونه گیری در دسترس، در سال 94-1392 بر روی 110 نفر خانم باردار دارای معیار ورود به مطالعه ی سه ماهه ی اول در بیمارستان مهدیه، مراکز بهداشتی-درمانی شمال، شرق و شمیرانات شهر تهران انجام شد. 45 مادر واجد شرایط از لحاظ bmi قبل بارداری به دو گروه 22 نفره ی طبیعی و 23 نفره با bmi بالا تقسیم بندی شدند. لپتین سرمی مادران در 12-6 هفته و 20-15 هفته ی بارداری اخذ و به روش elisa سنجش شد . آنالیز آماری داده ها در نرم افزار spss v.21 با آزمون های کولموگروف اسمیرنف ، تی مستقل ، کای اسکوئر دو نمونه ای ، من-ویتنی ، رگرسیون ، پیرسون و لاندا با سطح معنی داری p-value<0/05 انجام گرفت. یافته ها: در این مطالعه، میانگین لپتین پلاسمایی سه ماهه اول و دوم بارداری در گروه bmi بالا از گروه bmi طبیعی به طور معناداری بالاتر بود اما میانگین وزن گیری سه ماهه اول،دوم ،سوم و کل بارداری بین دو گروه تفاوت معناداری نداشتند. همبستگی لپتین سه ماهه اول و تغییرات سطوح لپتین بارداری با bmi قبل بارداری در گروه bmi طبیعی بطور معناداری از گروه bmi بالا بیشتر بود.(p=0/04 و p=0/003) نیز همبستگی تغییرات لپتین سرمی با وزن هنگام زایمان مادران در گروه bmi بالا بطور معناداری بیشتر از گروه طبیعی بود. همبستگی سطوح لپتین مادران با وزن گیری سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری بین دو گروه تفاوت معنادار آماری نداشت. اما همبستگی تغییرات سطوح لپتین سرمی مادران با وزن گیری کل بارداری بین دو گروه تفاوت معنادار داشت که موید فرضیه اصلی پژوهش است(p=0/01). نتیجه گیری: سطوح سرمی لپتین مادران در دوران بارداری ، ارتباط مستقیمی با میزان وزن گیری آنها داشت. با توجه به پیامدهای طبی بلند مدت وزن گیری های بیش از حد بارداری ، اهمیت سنجش هورمون لپتین به عنوان عامل پیشگویی کننده در این زمینه آشکار میشود.