سدهای انحرافی به منظور بالا بردن تراز سطح آب رودخانه و انتقال آب به کانال اصلی شبکه های آبیاری طراحی می شوند. این سدها از نوع سدهای وزنی بوده و پایداری آن ها با استفاده از وزن سازه تأمین می شود. در صورتی که ابعاد قسمت های مختلف آن در طراحی زیاد در نظر گرفته شود، پایداری آن تأمین شده اما به دلیل افزایش حجم مصالح مورد استفاده، هزینه احداث آن زیادتر می شود. بنابراین مهندس طراح باید مقطع سدی را انتخاب کند که کم ترین حجم مصالح به کار رفته را داشته باشد و در ضمن پایدار نیز باشد. مقطع بهینه سد انحرافی را می توان با استفاده از روش های کلاسیک و هوشمند بدست آورد. هدف از انجام این پژوهش بررسی کارایی الگوریتم ژنتیک در یافتن مقطع بهینه سد انحرافی است که علاوه بر رعایت ضوابط و قوانین طراحی، کم ترین حجم مصالح مورد استفاده قرار گیرد.