زمینه و هدف: اشتیاق به مصرف مواد به عنوان پدیده مرکزی و اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب به عنوان عوامل برانگیزاننده در بازگشت به مصرف مواد مطرح شده است هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر برنامه آرامسازی پیشرونده عضلانی بر کیفیت خواب، اضطراب، افسردگی و اشتیاق به مصرف مواد بیماران معتاد در حال ترک معرفی شده است. مواد و روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون، تعداد 62 نفر از معتادان تحت درمان از بین تمامی بیماران مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و با الگوی تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون، پس از ارائه 4 جلسه آموزش آرامسازی پیش رونده عضلانی، مداخله به مدت 21 روز به صورت روزانه دو بار انجام گرفت. در گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای صورت نگرفت. داده های مطالعه با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از نرم افزارspss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو گروه از نظر متغیرهای کیفیت خواب، اضطراب، افسردگی و اشتیاق به مصرف مواد قبل از مداخله تفاوت معنادار ندارند (05/0<p). نمرات پس آزمون اضطراب، افسردگی و اشتیاق به مصرف مواد هر دو گروه کاهش یافته است (05/0>p)؛ اما در مرحله پس آزمون بین دو گروه از نظر این متغیر ها تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>p). همچنین نتایج بیانگر افزایش نمره پس آزمون کیفیت خواب گروه کنترل (05/0>p) و عدم تغییر کیفیت خواب گروه آزمون می باشد (05/0<p) اما دو گروه در مرحله پس آزمون از نظر کیفیت خواب تفاوت معنادار ندارند (05/0<p). نتیجه گیری و پیشنهاد: نتایج حاضر نشان داد که مداخله آرامسازی پیشرونده عضلانی سبب کاهش اضطراب، افسردگی و اشتیاق به مصرف مواد بیماران معتاد در حال ترک شده است، اما بر کیفیت خواب آنها تاثیری نداشته است.