با غصب حکومت ائمه، امامان برای انجام رسالت خویش نهاد وکالت را تاسیس کردند. این نهاد در عصر امام صادق(ع) مطرح و در زمان امامان بعدی گسترش یافت . این نهاد دارای سلسله مراتب هرمی بوده که در راس آن امام به عنوان رهبر سازمان قرار داشت و بعد از او باب، وکیل ناحیه، وکیل کارگزار و وکیل سیار به ترتیب قرار داشتند و امور شیعیان را چه از نظر سیاسی ،فرهنگی ،اعتقادی و اقتصادی هدایت می کردند اهمیت این سازمان در دوره امام زمان (عج) افزایش یافت. و نواب اربعه فعالیت سازمان را، در این عصر سازماندهی می کردند و مشکلات شیعیان را در زمینه های اعتقادی، فرهنگی، اقتصادی و غیره برطرف می کردند. وجود مدعیان دروغین در این عصر می تواند حاکی از اهمیت سازمان وکالت باشد. فعالیت این سازمان با وفات سفیر چهارم-علی بن محمد سمری- در سال 329ه.ق به پایان رسید.